Ήρθα στον πλανήτη για να ακούσω μπαλάντες..
Είμαι κατασκευαστής χειροποίητου κοσμήματος.
Είμαι μέλος της ΑΕΠΙ από το 2000.
Παίζω 10 χρόνια μουσική σε μαγαζιά ως Disc Jockey.
Σπουδάζω θέατρο και κάνω πολλά χρόνια τηλεόραση,
με τον δάσκαλό μου Γιάννη Ζουγανέλη.
Το ραδιόφωνο το λατρεύω και ευτυχώς έχω συχνή επαφη μαζί του..
Αγαπώ τις λέξεις και τις σέβομαι..
Μου κάνουν όλα τα χατήρια!
http://www.musicwave.gr/el/members/member_info.asp?cat_id=3&id=3075Εδώ με το ίδιο ψευδώνυμο ως Ακρόνειρο,θα βάζω στιχουργικά δείγματα..
Στο "Ψάχνω κορίτσι" και το "Θυσίες μετρούσα"
έχει γράψει μουσική ο Γιάννης Ζουγανέλης
και εγώ τους στίχους.
Κυκλοφορεί σε ένα cd με τίτλο: Τέσσερα (4)
Πρόλογος:
Θα σας πω λίγα λόγια για το τραγούδι μου,που έχει τίτλο:
"Η ανάσα σου..Φεύγει.."
Το έχω γράψει για τον φίλο μου τον Δημητράκη που έφυγε,
με τον ίδιο τρόπο όπως και ο Νικόλας Άσιμος.
Κρεμάστηκε!
Ήταν ξημερώματα 5:00 περίπου ώσπου ξύπνησα
και σε 5 λεπτά έγραψα αυτό το τραγούδι.
Πήρα την κιθάρα αγκαλιά και αυτό αρκούσε..
Σήμερα βάζω την "ανάσα" στην σελίδα,απλά με μία κιθάρα.
Στις επόμενες μέρες ίσως την βάλω όπως την ετοιμάσαμε στο στούντιο.
Μα δεν είχα ποτέ στόχο να ετοιμαστεί αυτό το τραγούδι.
Ήταν πάντα έτοιμο και ζούσε μέσα μου από τότε που έφυγε ο Δημητράκης!
Στο τραγούδι αυτό πρωταγωνιστεί μία ανάσα που έρχεται μία νύχτα να με επισκεφτεί..
Νιώστε την..
Καταθέτω και μία πεζή μου σκέψη,χαρισμένη στο φιλαράκι μου!
2 Θεοί πίνουν 18 ετών κρασί
«Μια εικόνα 1000 λέξεις» λένε.
Αν σε έβλεπε κανείς κρεμασμένο θα χαρακτήριζε αστεία την παραπάνω ατάκα.
Όταν σε είδα εγώ,ένιωσα αυτό:
«Μια εικόνα τα λεξικά όλου του κόσμου»
Είχες μισάνοιχτο το στόμα και εντελώς κλειστή τη ζωή σου..
Τα μάτια ορθάνοιχτα και κοιτούσες κατάφατσα την δύση σου..
Φοβήθηκα!
Ήμουν πρωταγωνιστής σε ταινία θρίλερ!
Και δεν μου είχαν δώσει τα λόγια..
Δεν μπορούσα ούτε να φωνάξω!
Και το ήθελα γαμώτο!
Να φωνάξω τόσο δυνατά που να ψαρώσω τον θάνατο..
Να σε αφησει και να φύγει..
Η μικρή αποθήκη άρχισε να μυρίζει 18 ετών κρασί..
Γιατί κρασί ήσουν φίλε μου!
Που πίναμε μαζί από παιδιά..
Και μεθούσαμε..
Και χαζογελάγαμε..
Και υπήρχαμε..
Με ρωτάνε που βρίσκω την έμπνευση τόσα χρόνια.
Και τους απαντώ διάφορες μαλακίες που μου έρχονται εκείνη την ώρα.
Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια!
Σε σένα την βρίσκω την έμπνευση φίλε μου!
Γιατί όταν σε βρήκα κρεμασμένο ήρθα κοντά σου μετά το σοκ.
Σε φίλησα στο μάγουλο και ναι ρε λέω αλήθεια!
Κι πέστε με τρελό!!
Αλλά εγώ το έζησα..
Μια ανάσα σου εκείνη την στιγμή βγήκε εκτός σου..
Και με κύκλωσε..
Και ένιωσα θεϊκά!
Σαν να με κοίταζε ο Θεός!
Γιατί αυτή η ανάσα ήταν ο Θεός!
Ο μικρός Θεός που ζούσε μέσα σου..
Και από τότε έχω 2 Θεούς μέσα μου.
Τον μεγάλο δικό μου.
Και τον μικρό δικό σου.
Γίνεται να μην έχω έμπνευση με 2 Θεούς;
Υ.Γ Ότι καταθέτω είναι κατοχυρωμένο!