Γεννήθηκα στην Κεντρική Θεσσαλία το 1979. Απο μικρός μου άρεσε η μουσική και πάντα μόνος μου τραγουδούσα πιάνοντας ένα μολύβι για μικρόφωνο. Μου άρεσε πολύ η κιθάρα και για πρώτη φορά πήγα να μάθω στα 19 μου χρόνια. Η νότες και οι παρτιτούρες δεν ήταν τα φόρτε μου και μετά απο 3-4 μαθήματα δεν ξαναπήγα. Βέβαια αυτό που κατάφερα ήταν να πάρω μια δικιά μου κιθάρα την πρώτη , που αργότερα την ονόμασα κιβωτό. Ώρες την είχα αγκαλιά και προσπαθούσα να βγάλω κάποιο ρυθμό, κάποια μουσική. Πηγαίνοντας στο στρατό την πήρα μαζί μου προς απογοήτευση των συναδέλφων μου φαντάρων. Περίμεναν ίσως να ξέρω 10-20 τραγούδια και να τους ψυχαγωγώ. Το μόνο που κατάφερνα ήταν να τους σπάω τα νεύρα με τις πειραματικές μου συγχροδίες. Παρόλα αυτά με ανέχτηκαν σε διάφορες μονάδες για 18 μήνες. Ο στρατός ήταν και το πρώτο μου βήμα για να γράψω δικά μου τραγούδια. Το καθένα σε διαφορετική ψυχολογική στιγμή, το καθένα να παρουσιάζει τον τότε μου ψυχολογικό κόσμο. Διαλεγμένα ένα ένα μου θυμίζουν τι έχω περάσει εκείνα τα χρόνια. Αργότερα επιστρέφοντας σπίτι και ξεκινώντας την δουλειά οι ώρες με την κιθάρα μειώθηκαν. Κατάφερα και πήρα την Angelina μου τη δεύτερη και την Blacky την τρίτη μου κιθάρα (ηλεκτρική) για να μου φύγει η ιδέα για τις ηλεκτρικές. Ο χρόνος έφερε τη μούσα και μερικά τραγούδια γράφηκαν ακόμα κατά το 2003-2004 όπου και ολοκλήρωσα ένα ακόμη CD. Τα καλύτερα χρόνια ήρθαν αργότερα όπου άρχισα να παίζω σε κάποιο μαγαζί μπουάτ περιστασιακά και για λίγο. Το συναίσθημα είναι ακόμα φλογερό (έστω και άν δεν έπαιζα τα δικά μου τραγούδια) και ... οι καλύτερες μέρες θέλω να πιστεύω πώς θα έρθουν.
.