To βιογραφικό μου είναι λευκό και άδειο όπως η κόλα διαγωνίσματος που έδινα συνήθως στο σχολείο. Το μυαλό μου όμως είναι γεμάτο με εικόνες απο το παρελθόν και η καρδιά μου γεμάτη βιώματα...αυτά προσπαθώ να αποτυπώσω στο χαρτί...κι αυτά προσφέρω μονάχα. Δεν είμαι επαγγελματίας όμως προσπαθώ και η προσπάθεια είναι αυτή που μετράει τελικά. Θέλω να διαβάζω τούς στίχους μου και να ακούω τα τραγούδια στό μέλλον κι εκείνα να μου ξυπνούν κάτι απο το παρελθόν,κάτι απο τα νιάτα,κάτι απο τα πρώτα καρδιοχτύπια και τίς πρώτες ερωτικές απογοητεύσεις. Δυστηχώς η ευτυχώς οι καιροί άλλαξαν,δυσκόλεψαν,το τραγούδι σιγά σιγά θα ξαναγίνει ο αρωγός και ο οδηγός των ανθρώπων που είναι καταπιεσμένοι θα γίνει και πάλι η σανίδα σωτηρίας για πολλές ανθρώπινες ψυχές. Τραγούδι η γλώσσα των θεών...