Μια φορÜ και Ýναν καιρü Þταν τÝσσερεις μαθητÝς της 'Γ του 2000, στο 1ο (ιστορικü) λýκειο ΜοσχÜτου, που η βαρεμÜρα τους üταν Þταν στην τÜξη Þταν τüσο αφüρητη που πολλÝς φορÝς τους Ýπαιρνε ο ýπνος (με δυσÜρεστες για αυτοýς συνÝπειες). ¸να τÝτοιο λοιπüν πρωινü απÝρριτης σπαρßλας üλη η τÜξη (μαζß και η φιλüλογος που μας Ýκανε ιστορßα) παρακüλουθοýσε με Ýκπληξη τον Ýναν απü αυτοýς να σημειþνει κÜτι μανιωδþς στο τετρÜδιü του. Εßχε χÜσει κÜθε επαφÞ με το περιβÜλλον. ¼ταν τελεßωσε αυτü που Ýγραφε ανακουφισμÝνος σÞκωσε το κεφÜλι του και αντßκρισε κατÜματα το Üπορο βλÝμμα της Κας ΝτÜβου ( η φιλüλογος που λÝγαμε) η üποια τον ρþτησε üπως Þταν φυσικü:
-Τι γρÜφεις τüση þρα παιδÜκι μου?
Για να ακολουθÞσει η απÜντηση:
-ΣτιχÜκια κυρßα.
ΦυσικÜ ο μικρüς μας ποιητοýλης την αποβολÞ του την Ýφαγε καθüτι η Κα ΝτÜβου Þτο λßγο σκυλßτσα, αλλÜ σε κÜποιον Üλλον απü τους τÝσσερεις φßλους το σαρÜκι εßχε μπει Þδη. ¸τσι σε ανýποπτο χρüνο πÞρε τους στßχους απü τον ποιητÞ της παρÝας, Ýκανε μια μελωδßα, το πÜλεψε και σε δυο μÝρες εμφανßστηκε με μßα κασσετα στο χÝρι (home made με μßα κιθÜρα και Ýνα μικρüφωνο περασμÝνα στο ßδιο κανÜλι). 'Οταν το Üκουσαν οι υπüλοιποι τους φÜνηκε καλοýτσικο και καθüτι üλοι εßχαν την πþρωση τους με τη μουσικÞ και κÜτι σκÜμπαζαν και απü κÜποιο üργανο ο καθÝνας το παιχνιδÜκι αυτü συνεχßστηκε για την υπüλοιπη χρονιÜ με κασσετοýλες και στιχÜκια να αλλÜζουν χÝρια. Αισßως, εßχε φτÜσει ο καιρüς ακριβþς μετÜ τις πανελλÞνιες με τα τρÜγουδÜκια αυτÜ να Ýχουν φτÜσει περßπου στα 30. ¸πεσε λοιπüν εκεßνη την περßοδο στο τραπÝζι ( του Cactus Cafe συγκεκριμÝνα) η ιδÝα να γßνει Ýνα γκρουπÜκι με αυτοýς και Üλλους φßλους ( Üλλους σχετικοýς με μουσικÞ και Üλλους Üσχετους ) και üπου βγει. ¸τσι με δημοκρατικÝς διαδικασßες δημεýτηκε το γκαρÜζ του γρÜφοντος και ξεκινÞσανε δημιουργικÜ 3ωρα, 6ωρα και καμιÜ φορÜ 8ωρα με παρεοýλα, μουσικοýλα, καφεδÜκια, ποτÜκια και Üλλα Üκια. ¼λα αυτÜ χωρßς ιδιαßτερο σκοπü και αιτßα. ΑπλÜ και μüνο την πλÜκα τους κÜνανε και περνÜγανε καλÜ. Και το üνομα του γκρουπ: ΑΓΡΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ.
Δυστυχþς και αντßθετα με τα συνηθισμÝνα παραμýθια το δικü τους δεν τελειþνει με το κλασσικü "και πÝρασαν αυτοι καλÜ..." . Το καλοκαßρι πÝρασε, βγÞκανε οι βÜσεις, κÜποιοι φýγανε, κÜποιοι Üλλαξαν πρωτεραιüτητες και το üνειρο το πÞρε ο Üγριος ο Üνεμος.
¸τσι λοιπüν Ýμεινα μουσικÜ μüνος και κÜποια στιγμÞ αποφÜσισα üτι τα κομμÜτια αυτÜ που παßζαμε τüτε καθþς και κÜποια Üλλα που δοýλεψα αργüτερα με στßχους του ποιητοýλη μας, Ýπρεπε με κÜποιο τρüπο να ηχογραφηθοýν για να μεßνουν και να θυμüμαστε üλη εκεßνη η παρÝα και τις ξÝγνοιαστες μÝρες που περÜσαμε τüτε. ΨÜχτηκα λοιπüν και με τη βοÞθεια υπολογιστÞ, μιας κονσολßτσας, Ýνος drum machine, και μερικþν μετρßων μικροφþνων Üρχισα να γρÜφω τα κομμÜτια. ΜÝτρια ηχητικÜ, μÝτρια τεχνικÜ σε üλους τους τομεßς, σιγÜ σιγÜ με πολλÝς þρες δουλειÜς στο αυτοσχÝδειο στοýντιο, στο σπßτι μου, Üρχισαν να παßρνουν μορφÞ. ΑυτÜ που θεωρþ üτι εßναι σχετικÜ ολοκληρωμÝνα θα τα καταχωρþ εδþ, αφενüς για να τα βρει εýκολα üλη η παρÝα εκεßνη και αφετÝρου για να θυμηθουν üλοι τις δικÝς τους οργισμÝνες μÝρες.
Οι θαμþνες της σελßδας παρακαλþ μην εξοργιστεßτε απü πιθανÝς καλÝς κριτικÝς φßλων και γνωστþν. Πως μπορεßς να κρßνεις αντικειμενικÜ κÜτι στο οποßο Ýχεις συμμετÜσχει με την ψυχÞ σου? ¶λλþστε ξεκαθαρßζω üτι δεν Ýχω επαγγελματικÝς βλÝψεις σε καμßα περßπτωση (οýτε τις ικανüτητες βÝβαια) οπüτε θεωρεßστε τη συμμετοχÞ μου σαν μια "reunion of memories" συμμετοχÞ.
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΜΟΥΣΙΚΗ. ΕΙΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΛΟΙ ΟΛΟΙ. MUSIC IS THE AIR OF THE SOUL.
σ.γ. Ευχαριστþ τον Ψηλü που μου Ýχει παραχωρÞσει το μπÜσο του αφιλοκερδþς üλον αυτον τον καιρο.