ΧΑΡΑΜΑ Χάραμα και ξυπνήσαμε στο κλάμα του μωρού, φεγγάρι αλλόκοτο, που μόλις βασιλεύει κομμάτια ξέστρατα τα λόγια του μικρού και ψεύτης ήλιος τα σκεπάσματα μαζεύει. Μέσα μου πόλεμος μεγάλος μα βουβός -τον τρώει η νύχτα που ‘χω μέσα στην καρδιά μου- κι απ’ έξω δώδεκα θεοί, χωρίς μια αφορμή στα ζάρια παίξανε και ‘χάσαν τα όνειρά μου. Δυο-τρία αστέρια, ένα ίχνος φεγγαριού, ο αέρας τεχνητός που φέρνει ξένες λέξεις, να ‘χουν να λεν, πως είχα πάνω μου ουρανό κι ότι δεν μπόρεσα να κάνω αυτό που πρέπει. Με κόμπους, μέσα από ζέστη ηλεκτρική δίχως σκιά, μα ζωγραφίζω την αλήθεια. Μου είπαν ψέματα, είπα κι ευχαριστώ... όχι, δεν είπα ήταν όλα παραμύθια!!! ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ Γεωργίου ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ Από την ποιητική συλλογή "ΚΡΙΚΟΙ ΧΡΥΣΟΙ" Copyright® 2007
Απόστολε ότι διάβασα μου άρεσε !
ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ...ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ..ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...
Καλώς ήρθες. Καλό ξεκίνημα στην Mw και καλή συνέχεια στη δουλειά σου.