Περνούν οι μέρες μου και πίσω τους μ'αφήνουν μήτε τις χαίρομαι μήτε τις αγαπάω. Τις σημειώνω σε νερά αγριεμένα αφού μου'μάθαν μοναχά πως να πονάω. Σκέφτομαι ... άραγε πώς θα 'τανε απόψε αν δεν μετρούσα τη χαρά με τη σκιά μου; Αν μου χτυπύσαν οι περαστικοί τις γρίλιες κι έτσι, για λίγο, τρόμαζαν τη μοναξιά μου. Όμως, αλοίμονο, τούτη δεν είναι λύση. Πήγα σε φίλο για να πω μια καλησπέρα, μια-δυο κουβέντες να μου πει μήπως γελάσω -μα πάλι δάκρυσα- κι αυτός μ'έκανε πέρα.
ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΣΟΥ ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΕΣΑΙ ΣΥΧΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ. ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΣΟΥ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ.. ΤΑ ΛΕΜΕ
Καλη σου μερα και σενα να σαι καλα
..EΣΚΑΣΕΣ ΜΥΤΗ ΒΛΕΠΩ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! CHECK YOUR MAIL, TOO!KISSESxxx!!!!