Ώρες - ώρες γελάω όταν λέω πως πονάω που δεν ήρθες ακόμα Eίναι φορές που ξεχνώ πως δεν έχει ζωή μια ηχώ στης ψυχής μου το κέρμα Πάει καιρός που μετρώ πόσες μέρες πετώ σαν τσιγάρα στο χώμα Γελάω και κλαίω κρυφά σ' ανασταίνω φοβάμαι σου λέω και σε λιγοστεύω Ώρες-ώρες πενθώ όσα πάλι δε ζήσαμε και ποτέ δε ζητήσαμε. Γελάς και κλαις κρυφά μόνο με θες φοβάσαι μου λες ν΄ αναστήσεις το χθες Πάει καιρός που κρατάς μια λεπίδα μακριά και μας κόβει μια φλέβα Πάλι απόψε βουτάμε και βαθιά κολυμπάμε στης καρδιάς μας το αίμα. Φοβάμαι σου λέω κρυφά σ' ανασταίνω και μας λιγοστεύω. 13--3-2006
Pws ta pas?!
Χρόνια σου πολλά μάτια μου...να γελάς
Υπέροχο και τώρα τραγουδιέται, σε ευχαριστώ που γράφεις!