Η άνοιξη, στον Άραχθο άνοιξε δρόμο μέγα, δρόμο και πετρογέφυρα που βγάζουνε στο Βέγα. Έχει οδηγό τον Ελιγιά, βαρκάρη τον Κρυστάλλη, να ξεγελιέται στα νερά, η όχεντρα η μεγάλη. Πήγα κι εγώ μια χαραυγή κι είχα στους ώμους δέντρα, κυπαρισσάκι την ψυχή και το κορμί μου πέτρα. -Πάρτε κι εμένα, πάρτε με κι οπίσω δεν γυρίζω, σαν καντηλάκι που 'σπασε, ψηλά να σελαγίζω . . .
0 comments