Στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, αγιάζουνε οι δαίμονες του νου. Παράδεισο και κόλαση δεν έχει κι όποιος τρελαίνεται, μπορεί κι αντέχει. Aντάρτες στα βουνά της ξαστεριάς καλόγεροι σεπτοί της μοναξιάς γυρνούν , τρελοί, ποιητές και μουσικάντες . Θεός τους κι αρχηγός τους ο λεβάντες . Ακούμε τη λαχτάρα τους στη γη . " -Ω , λέμε, θα 'ναι η μυστική βροχή." Βρέχει κορμιά ακέφαλα, ανθισμένα κι αόρατα στιχάκια ματωμένα .
Μέ υγεία χαρά αγάπη καί όμορφες δημιουργίες.
Ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει δικό σου.Ρυθμικό και άρτιο σε όλα του.Μπράβο.
"Είδα τα μάτια σου", "Νόστος", "Λόγια καρφια σ' ασπρο χαρτι","Δυο χιλιάδες χρόνια", "πανσέληνος", "αδιέξοδο","θα σε ονειρευτώ","υπόθεση χαμένη","Ευρώτας","δεν θα 'χεις ήρεμη ζωή","το δηλητήριο","όσα περάσαμε μαζί","έλα μη ξεχαστείς", ξεχώρισα αυτά με δυσκολία. Είναι όλα πραγματικά υπέροχα.Βγάζουν συναίσθημα και τον καυμό του ξενιτεμένου.Να 'σαι καλά φίλε Γιώργο..