Έσεις μεγάλοι του μεγάλου Ο.Η.Ε πως θα μου σβήσετε την φρίκη άπ΄τα μάτια που τον πατέρα μου σε κάποιες φυλλοσιές δίπλα μου ένοιωσα να γίνεται κομμάτια. Έσείς οι σύμμαχοι οι δίκαιοι κριτές πως θα μου βγάλετε το μίσος το κρυμμένο που της μητέρας μου το σώμα τις νυχτιές στόν δρόμο βλέπω να κυλιέται πεταμένο. Έσείς οι άθώοι οι μεγάλοι στρατηγοί πως θα με πείσετε γι΄αύτά που έχω διαβάσει ποιός θα μου βρεί την εύτυχία,την χαρά κάπου στο Ίράκ και στην Βοσνία τα έχω χάσει. Έσείς μεγάλοι του μεγάλου Ο.Η.Ε ποιός θα μου πει τι να δειδάξω στα παιδιά μου ν΄άφήσω μόνο να διαβάζουν τα χαρτιά ή να τους δείξω όλο το μίσος στην καρδιά μου. Άφιερωμένο στίς ψυχούλες των παιδιών των πολέμου.
ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ ΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ.....ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ....ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ.....ΥΠΕΡΟΧΟ......
Θα ταξιδέψω μέσ'τα όμορφα σου μάτια κόσμους καινούργιους θα γνωρίσω και θα δω τα βλέφαρα σου θα σηκώσω για κατάρτια σ'αύτά τα μάτια που όσο τίποτα άγαπώ. ΚΑ ΤΑ ΠΛΗ ΚΤΙ ΚΟ! ! ! ! !