Στίχοι

										Το αηδόνι το καλό ποτέ δεν τραγουδάει
κάθεται και μονολογεί τον ουρανό κοιτάει
γιατί όλοι θέλουν από αυτό να ακούσουν την φωνή του
κανείς ποτέ δεν νοιάστηκε τη έχει στην ψυχή του
 το πιάνει το παράπονο έχει καημό μεγάλο
το ίδιο το παράπονο με έναν παπαγάλο
σε αυτόν το μόνο που κοιτούν η ανθρώπινη μιλιά του
και τα πολλά τα χρώματα που έχει στα φτερά του
ποτέ κάνεις δεν νοιάστηκε τι έχει στην ψυχή του
γιατί τραβάει την προσοχή η μύτη η στραβή του
Πέρασαν χρόνια εποχές και οι καιροί αλλάξαν 
το αηδόνι μόνο του στον δρόμο το πετάξαν
γιατί ο χρόνος χάλασε την όμορφη φωνή του
και άραξε μόνο στην γωνιά στην άχαρη ζωή  του
και ο παπαγάλος έχασε τα όμορφα φτερά του
μια παγωνιά του ταριξε και αραξε στη γωνιά του
μονάχοι τώρα και οι δυο με δάκρυα στο βλέμμα
γιατί η ζωή που ζησανε ητανε μες το ψέμα
την προσευχή του κανανε στου ουρανού τα βάθη
με μόνη τους παρηγοριά θεός λες να υπάρχει.