Lyrics

										Το αηδόνι το καλό ποτέ δεν τραγουδάει
κάθεται και μονολογεί τον ουρανό κοιτάει
γιατί όλοι θέλουν από αυτό να ακούσουν την φωνή του
κανείς ποτέ δεν νοιάστηκε τη έχει στην ψυχή του
 το πιάνει το παράπονο έχει καημό μεγάλο
το ίδιο το παράπονο με έναν παπαγάλο
σε αυτόν το μόνο που κοιτούν η ανθρώπινη μιλιά του
και τα πολλά τα χρώματα που έχει στα φτερά του
ποτέ κάνεις δεν νοιάστηκε τι έχει στην ψυχή του
γιατί τραβάει την προσοχή η μύτη η στραβή του
Πέρασαν χρόνια εποχές και οι καιροί αλλάξαν 
το αηδόνι μόνο του στον δρόμο το πετάξαν
γιατί ο χρόνος χάλασε την όμορφη φωνή του
και άραξε μόνο στην γωνιά στην άχαρη ζωή  του
και ο παπαγάλος έχασε τα όμορφα φτερά του
μια παγωνιά του ταριξε και αραξε στη γωνιά του
μονάχοι τώρα και οι δυο με δάκρυα στο βλέμμα
γιατί η ζωή που ζησανε ητανε μες το ψέμα
την προσευχή του κανανε στου ουρανού τα βάθη
με μόνη τους παρηγοριά θεός λες να υπάρχει.