Στίχοι

										Τόσα χρόνια κάθε μέρα
τρέξιμο και καταπίεση
και πιο το αποτέλεσμα;
Ανέχεια και πίεση.
Για του έρωτα τα πλούτη
αθώα καρδιά σε τσάκισα
δεν υποψιαζόμουνα
κοίτα πως σε κατάντησα!

Κάθε βραδυά εξάντληση
τίποτα δεν έχει χάρη πια
τα βέλη του με λάβωσαν
δεν μού'χει μείνει πια μαγκιά.
Άφησα μια ζεστή φωλιά
μ'ελπίδα ένα καλοκαίρι
και τώρα τον ιδρώτα μου 
με κρύο σκουπίζω χέρι.

Στης αγάπης μας τη δίνη
η γλύκα έγινε πικρία
η ερωτική εστία
σε μόνιμη απεργία.
Τώρα ζω μα δεν υπάρχω
όλα έχουν το τίμημά τους
οι φτωχές επιλογές μου
ξεπηδούν απ'την σκιά τους.


madlin