Στίχοι

										[μην ζητησετε πολλα ασχετος ειμαι απο ριμες
το παρακατω γραφτικε εξ αιτιας του d-asimou]



ριγησαν απ τον ανεμο τα σταχυα στην Σαλινα
και συ με παθος εζησες του κοσμου της γιορτες
σαν ταξιδιωτης τραβηξες χωρις να χεις πυξιδα
και γλενταγες την μοιρα σου μ ανεκφραστες χαρες

το κοκκινο σου αλογο στον καμπο της Τορτιγια
καβαλησες μια κυριακη και πηγες μακρυα
πες μου αληθεια γερο-Τζων τι ξερω και τι ειδα
στα ματια ενα δειλινο που με βλεπες βαθεια;;

σε εναν αγνωστο θεο εψαλες μεθυσμενος
υμνους και εξοδια ασματα σε αγνωστους σκοπους
καθως στην Cannery Row* γυρνουσες ξεχασμενος
μα σημασια δεν εδωσες στους αδειανους καιρους

τελειωσε ομως ο καιρος στην μακρυα κοιλαδα
και συ για τα ουρανια τραβηξες μοναχος
καλε μου κυριε steinbeck που μενεις λυπημενος
καθως κοιτας εδω στην γη τους πονηρους καιρους



*cannery row= ο δρομος με τις φαμπρικες [ο αγγλικος τιτλος του μεγαλου αυτου εργου του steinbeck]