Στίχοι

										ΜΑΝΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΣΠΡΙΣΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ
ΒΛΕΠΩ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΝΑ ΧΑΝΕΤΑΙ Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΜΟΥ
ΜΑΝΑ Η ΚΑΡΔΙΑ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΕ ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ
ΤΟΣΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΕΧΕΙ

ΡΕΦΡΕΝ

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ  ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΘΟΛΩΣΑΝ
ΠΟΣΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΑΡΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΟΝΑΕΙ
ΚΑΙ Η ΡΙΜΑΔΑ Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ ΧΤΥΠΑΕΙ

ΜΑΝΑ ΟΤΑΝ  ΜΕ ΓΕΝΝΗΣΕΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ’ΜΑΙ
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΧΑΣΑ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ
ΜΑ ΩΜΟΣ ΚΟΙΤΑ ΠΩΣ ΕΓΙΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΩ
ΗΜΟΥΝ ΣΑΝ ΚΡΙΝΟΣ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΡΓΟΣΒΗΝΩ

ΡΕΦΡΕΝ

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΜΕΓΑΛΩΣΑΝ
ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ  ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΘΟΛΩΣΑΝ
ΠΟΣΑ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΑΡΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΝΑΕΙ
ΚΑΙ Η ΡΙΜΑΔΑ Η ΜΟΙΡΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩΠΛΑΤΑ ΧΤΥΠΑΕΙ