Μια βαλίτσα στο χέρι και πάμε και σε όλο τον κόσμο γυρνάμε όπου έχουν δουλειά να μας δώσουν κάτι τι και σε μας να πληρώσουν τις δουλειές που δεν κάνουν οι άλλοι για εμάς, η χαρά μας μεγάλη με φαί η κοιλιά να γεμίσει και ‘να στρώμα για να μας κοιμίσει μετανάστες σε όλα του πλανήτη τα μέρη αλλού είναι χειμώνας και αλλού καλοκαίρι αλλού είναι ημέρα και αλλού είναι νύχτα και τα ψίχουλα τρώμε στη ζωή σαν σπουργίτια και δουλεύουμε μέρες και νύχτες της ανάγκης να κλείσουν οι τρύπες προσπαθούμε τον τρόπο να βρούμε στη ζωή και εμείς να χαρούμε μετανάστες μας λένε και ξένους κι’ αν μας βρει το πρωί πεινασμένους η καινούρια η μέρα που θα ‘ρθει ίσως κάτι μπορέσει ν’ αλλάξει
κι όταν θα κουραστεί ο πόθος κάποια μέρα και στο αιώνιο μαξιλάρι ξαποστάσει τότε κι ο χρόνος θα αφήσει τα πινέλα εεεεεε καλησπερααααααααα!!!
Δημητρη χρονια πολλα και ευτυχισμενο το 2010!!!
ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΛΗΣΠΕΡΕΣ ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Ο τρόπος γραφής σου.... ταξιδεύει... συνεπαίρνει... τρελλαίνει !!!
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΡΕΜΑΛ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙΑ ΜΟΥ.ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΙΟ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΥΠΡΟΣΔΕΚΤΑ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ
λευτερος απτις φροντίδες των ανθρώπων και το άγχος όπου νιώθουν στην ζωή και κλεισμένει μέσα στην ψυχή του τη ΧΑΡΑ καλημέρα Δημήτρη
ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ.ΕΛΑ ΔΙΑΒΑΣΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ.ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΝΩΝΤΑΣ!
στα μικρά, μεγάλα ταξίδια..... Αυτό από παλιό τραγούδι. Απόψε πέρασα για το καλωσόρισμα. Αύριο θα μελετήσω και θα απολαύσω τους στίχους σου. Καλώς ήλθες λοιπόν Τσιγγάνε του Νότου!