Στίχοι

										Ρώτησα νύχτες να μου πουν,
μα εκείνες δεν μιλούσαν,
στέκονταν πλάι μου βουβές
σαν χάρτινα φιλιά,

Στ' αστέρια ζήτησα να'ρθουν
όμως και αυτά αργούσαν,
ήταν ο δρόμος σκοτεινός
και τα πανιά κλειστά.

Ρίξε μια θάλασσα βροχή,
το χώμα να ξεπλύνει,
κύμα να σπάσει την ορμή
ν'ανοίξουν τα φτερά..
Και όταν στεγνώσει και χαθεί
πέλαγος πια να γίνει,
σαν το ταξίδι στο κορμί
που την στεριά ζητα....

Μα το φεγγάρι μ' ακουσε
και μπήκε στα όνειρα μου,
δάκρυ μικρό μου χάρισε
και έσκυψα να το πιώ,

Είπε η βροχή δεν γίνεται
να'ρθει στην αγκαλιά μου,
και εσένα μόνο έστειλε
νύχτα για ν' αγαπώ.