Στίχοι

										Ενδόμυχες σκέψεις σκόρπιου μυαλού
η καρδιά μου κρεμάμενη απ' το περβάζι
τολμάει το βήμα που θα τη ρίξει αλλού
να γίνει η βροχή μανιασμένο χαλάζι

Χαλάζι σαν δήμιος μιας άλλης εποχής
σαν άγριο μαστίγιο την ψυχή χαρακώνει
τα μάτια δακρύζουν χωρίς αντοχή
το δάκρυ σαν αίμα τη σκέψη θολώνει

Χαλάζι οι σκέψεις που κάνω για 'σένα
τρυπάει το κεφάλι, σκορπάει το μυαλό
σαν σφαίρα πολέμου φτιαγμένη για 'μένα
εσύ άγριος φονιάς και το θύμα εγώ

Δεν έχω λαγούμι να κρυφτώ από 'σένα
και στέγη δεν έχω να προφυλαχτώ
ποτάμι ο πόνος με παίρνει και ' μένα
σωσίβια λέμβο που θα βρώ να πιαστώ