Στίχοι

										Απ της ζωής τ αψηλά
στης γειτονιάς τα χαμηλά

Η αγάπη σου η άπονη
στα βράχια μέχει ρίξει

Καράβι χωρίς θάλασσα
στεριά χωρίς το χώμα

Αντέχω τα σκαμπανοκατεβάσματα
και σαγαπώ ακόμα 

Λαχτάρησα να σε ειδώ
για μια στιγμή κι ας πάψω

Μάταια όμως η σκέψις μου
φοβάμαι μη σε χάσω

Αερόπλανο στα νέφη
η ψυχή μου πώς αντέχει 

Αντέχω τα σκαμπανοκατεβάσματα
και σαγαπώ ακόμα 

μάτια μου ωραία κι όμορφα
σας θέλω εδώ και τώρα