Lyrics

										Χθές  ειδα  στο  ονειρό μου
   το  ηρώον  το  δικό  μου
   ηταν  λέει  στ  αλήθεια
    σαν  να  ζήταγε  βοήθεια

   Γύρω  όλοι  αποριμένοι
   απ  τον  ήλιο  μεθυσμένοι
   τραγουδούσαν  καί  ρωτούσαν
   το  καμπαναριό  κοιτούσαν

   Πλανόδιοι  και  περαστικοί
   εις  το  μέσον  της  πλατείας
   να  εισπράτουν  κριτική
   θύματα  λογοκρισίας

   Απ  του  καφενέ  την  τέντα οι  άλλοι
  με  βερεσέ  κουβέντα  και  τάβλι
  πετροβολούσαν  το  όνειρό  μου
  στα  ζάρια  έπαιζαν  το  ριζικό  μου

 Κάνω  δοκιμή  να  πω
 κάτι  που   νχω  στο  μυαλό
 μα  νιώθω  χτύπημα  στην  πλάτη
 κι  ενα  σύνθημα  να  γράφει
 για  το  βιός  μου  και  τ  άλλα
 και  την  στρογγυλή  την  μπάλα

 Το  λεωφορείο  φθάνει
 κάποιος  φίλος  καταφθάνει
 αγριος  ύπνος  και  βαθύς
  στ  όνειρό  μου  ευθυτενής