Στίχοι

										Χθές  ειδα  στο  ονειρό μου
   το  ηρώον  το  δικό  μου
   ηταν  λέει  στ  αλήθεια
    σαν  να  ζήταγε  βοήθεια

   Γύρω  όλοι  αποριμένοι
   απ  τον  ήλιο  μεθυσμένοι
   τραγουδούσαν  καί  ρωτούσαν
   το  καμπαναριό  κοιτούσαν

   Πλανόδιοι  και  περαστικοί
   εις  το  μέσον  της  πλατείας
   να  εισπράτουν  κριτική
   θύματα  λογοκρισίας

   Απ  του  καφενέ  την  τέντα οι  άλλοι
  με  βερεσέ  κουβέντα  και  τάβλι
  πετροβολούσαν  το  όνειρό  μου
  στα  ζάρια  έπαιζαν  το  ριζικό  μου

 Κάνω  δοκιμή  να  πω
 κάτι  που   νχω  στο  μυαλό
 μα  νιώθω  χτύπημα  στην  πλάτη
 κι  ενα  σύνθημα  να  γράφει
 για  το  βιός  μου  και  τ  άλλα
 και  την  στρογγυλή  την  μπάλα

 Το  λεωφορείο  φθάνει
 κάποιος  φίλος  καταφθάνει
 αγριος  ύπνος  και  βαθύς
  στ  όνειρό  μου  ευθυτενής