Είμαι πάλι μόνος με ξέχασες και συ ατέλειωτος ο δρόμος χαμένη μια ζωή Κοίταξα τ' άστρα του 'ρανού όμορφα στεριωμένα με τα καρφία που σταύρωσαν οι άνθρωποι εμένα Ακούμπισε τ' ατσάλι στο κόκκινο βαθύ κι ο φόβος δεν εμπόδισε τη σκέψη μου αυτή η θάλασα κοκκινωπή σεντόνι μεταξένιο με παίρνει μέσα της βαθιά ταξίδι μαγεμένο Κλείνω τα μάτια μου βαριά και χάνεται η εικόνα μα βλέπω χρόνια παιδικά γυμνά μεσ' το χειμώνα Ήμουν πάντα μόνος και φεύγω μοναχός ατέλειωτος ο δρόμος χαμένος ο σκοπός.
ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΡΑ ΣΤΕΙΛΕ ΜΟΥ MAIL ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΗΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΣΤΙΑΣΩ.