Published 12 χρόνια πριν in Rock

Tούτην Άνοιξη μου είπαν δε θα ‘ρθει το χελιδόνι

  • 653
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0
  • 0

Στίχοι

										Δεν τη μπορώ  τούτην  την Άνοιξη να την  προλογίσω

πρώτη φορά θλίψη με πιάνει σαν τη σκεφτώ

να είχα τη δύναμη το χρόνο που πέρασε να γύρναγα πίσω

παιδί να γινόμουνα σαν τότε ορμώμενος   να ονειρευτώ

 

που λαχταρούσαμε μέσα από τα σύννεφα να δούμε τον ήλιο

δε λογαριάζαμε ούτε μας δείλιαζε φοβέρα καμιά

στο πάρκο δεν παίζαμε γιατί είχε κάγκελα και ήταν ανήλιο

και οχτρός σαν πλησίαζε κρατούσαν τα χέρια μας από ξύλο σπαθιά

 

Τα χρόνια περάσανε τα όνειρα χάθηκαν  τα σκόρπισε ο αγέρας

σαν στάχτη που έπνιξε βουβά μες  στο χώμα η πρώτη βροχή

και εμείς αφεθήκαμε χωρίς να παλέψουμε στις τύχες την μέρας

ποτέ δεν υπήρξαμε τόσο  απροστάτευτοι και τόσο φτωχοί

 

Στο  δρόμο μου  χάθηκα αλλού εγώ βάδισα και αλλού η ελπίδα

ψηλό ζαλιζόμουνα μεγάλα τα ύψη μικρή η καρδιά

ανυπεράσπιστη σε χέρια ανήμπορα εδόθη η πατρίδα

με κούραζε η σκέψη και αποζήτησα ψυχρή σιγουριά

 

Αποκοιμήθηκα και μόνος έμεινα στον κρύο χειμώνα

στο σπίτι κλείστηκα θωρούσα ο άμοιρος  θα βρω ζεστασιά

και  απέμεινε έρμαιο ξοπίσω αβοήθητη η ψυχή μου λεχώνα

να βλέπει να χάνονται  όσα και εάν έφερε στον κόσμο παιδιά

 

Για αυτό  τούτην  Άνοιξη μου είπαν δε θα ‘ρθει το χελιδόνι

να ξαποστάσει από το ταξίδι  όπως την πρώτη φορά

άλλαξαν οι άνθρωποι τώρα υπάκουοι μένουμε μόνοι

και εγώ θα αντικρίζω μπροστά στα μάτια μου την άδεια φωλιά									

:
/ :

Queue

Clear