Published 18 years ago in Rock
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
- 562
- 0
- 0
- 0
- 9
- 0
Lyrics
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Κάθε μέρα που περνάει έχει οδηγό που σε οδηγεί στο χρόνο και σε πάει προς το Θεό. # «Και τα μάτια μας γερνούν, καταρράκτες τρέχουν δάκρυα στα μάτια μας που ζωή αντέχουν.» # Κάθε νύχτα που έρχεται τη σιωπή θυμίζει που έχει ο κόσμος της ψυχής όταν δε γυρίζει. # «Και τα πόδια μας πονούν, δρόμους πια δεν παίρνουν μονοπάτια μοναχά και σοκάκια ξέρουν .» # Κάθε χώρα και χωριό, σπίτι και ξενώνας με ένα πιάτο φαγητό να περνάει ο χειμώνας. # «Μα τα πνεύματα μας ζουν, ζουν και βασιλεύουν ότι το μυαλό ξεχνά, ψάχνουν και γυρεύουν.»
και ομορφος στιχος.οι ομορφες μερες σου ειναι παραγματικα ομορφες αλλα η αδυναμια μου ειναι το ουτε πισω, ουτε μπρος.καλη συνεχεια Δημητρη
Σου το λέω υπεύθυνα....προχώρα! Έχεις λάθη! Αλλά είμαι απόλυτα βέβαιος πως στην πορεία θα τα αποφύγεις! Ο στίχος σου είναι στέρεος δομικά αλλά υποφέρει νοηματολεξιλογικά. Δηλαδή, πού και πού! Όχι πάντα και παντού! Ο ρυθμός είναι κάτι που επιδέχεται : μπάι μπας Άλλοτε αυτηρός και άλλοτε χαλαρός κάνει τη δουλείά του, Όταν ξεφεύγει .....υπάρχουν λογοτεχνικές και μουσικές παρακάμψεις! Γι αυτό σου λέω! Προχώρα!
Μου άρεσε το θέμα σου και οι εικόνες που πλάθεις αναπτύσσοντας το. Νομίζω πως αν προσέξεις κάποια σκαλωματάκια στο μέτρο θα έχεις ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
Αφηρημάδα...Ξέχασα να αξιολογήσω κατα τα δικά μου δεδομένα τους στίχους σου!!
Διάβασα στα news για καινούργια, ξαναμπήκα και καλά έκανα. Μου αρέσουν αυτά που ανέβασες. Έχεις άποψη και την βγάζεις με προσωπικό στυλ. Αυτή η «απογοήτευση» (όχι όμως και κατάθεση όπλων) στην οποία έχω αναφερθεί στο παρελθόν αποτυπώνεται γνήσια στο «Τι κι αν» με λόγια απλά (όπως και η ζωή κατά βάθος, όχι όπως την διαμορφώσαμε εμείς) αλλά διεισδυτικά. Μου άρεσε επίσης η γλύκα και ο καημός του έρωτα όπως αποτυπώνονται στο «Πως». Ωραία Δημήτρη! Καλή συνέχεια.
Είδα τα δείγματα που έχεις στείλει και μου άρεσαν...Δεν ξέρω όμως αν είναι αρκετά για να διαμορφώσω άποψη...Περιμένω κάτι περισσότερο και θα επανέλθω.Καλή επιτυχία, καλή συνέχεια
mou arese para poli...o stixos sou einai iperoxos! Περπατούσα μικρός μες στους δρόμους σκυφτός Δίχως να ‘χω ιδέα που πάω Στο σκοτάδι, στο φως, στις σκιές μοναχός Κι ότι βρίσκω μπροστά να κλωτσάω.apo edo kai pera tha einai grammeno auto to tetrstixo ston toiho tou domatiou mou...sinexise etsi sixaritiria me aggikse poli giati mou thimise diafora....
:)
Καλωσήρθες λοιπόν. Δώσε περισσότερα δείγματα της γραφής σου. Αρκετά πρωτόλεια τα δύο που διάβασα. Έχεις ωραία στοιχεία. Καλή συνέχεια!