Αδύναμο παιδί νιώθω και χάνομαι στης μοναξιάς τα βράχια τώρα πιάνομαι κομμάτια η ζωή μου όλο γίνεται και στο βυθό η ψυχή μου πάει πνίγεται ρεφραιν Ποιο χέρι τ΄ακροδάχτυλα θα ενώσει ποιο χέρι, θα΄ρθει να μ΄αποτελειώσει ποιο χέρι με μια κίνηση θ΄απλώσει μην πάρει από μένα , αλλά να δώσει Τα χρόνια που περάσαν με ξεγέλασαν με είδαν με χαιρέτισαν, προσπέρασαν ριγώ τώρα εδώ στη μοναξιά μου τα ερήπεια τους έχω συντροφιά μου
χαίρομαι όταν βλέπω αισιόδοξα στιχουργήματα να είσαι καλά Ξένια μου φιλιά
πολύ όμορφα και τελευταία σου δείγματα Ξένια... να είσαι καλά
καλημέρα σου!! χαίρομαι που σου άρεσε το τραγούδι!!! απ΄τη Β' Λυκείου...χε!!χε!! αχ..η καημένη η Φυσική..ποτέ δεν άκουγα... μπήκαμε στο μήνα μας..σε λίγο θα γεννηθεί το τραγούδι μας... ανυπομονώ!!!!!! πολλλά γλυκά φιλάκια για μια υπέροχη μέρα!!
με τη γνώση της στιχοπλοκής που εχεις και με ψυχούλα, μας μαρτυράς τα μυστικά της καρδιάς τόσο απλά τόσο άμεσα τόσο αληθινά . πολλά πράγματα απο μουσική δεν ξέρω (σχεδόν τίποτα) αλλά ο στίχος αυτός με οδηγεί -με την πρώτη ανάγνωση - σε μια μελωδία αγάπης και παράπονου , σαν της Αλεξίου τα τραγούδια που μιλάνε για τα κρυφά της γυναικείας ψυχής και για τον τρόπο που αυτή φανερώνεται . τα σέβη μου γλυκιά μου Κυπρία και φίλη μου Ξένια
1000 eyxaristw kali mou fili pou me stirizeis me ta logia pragmatika se eyxaristw
σε ευχαριστω πολυ περιμενω και τη δικη μας εκπληξη οσο για το κανεις δεν ξερει πως νιωθω ποτε κανεις δεν ξερει τι πραγματικα νιωθει ο αλλος πολυ καλο γραπτο μπραβο σου καλη σου μερα κουκλα