Published 16 χρόνια πριν in Rock
Σαν ζώο!
- 722
- 0
- 0
- 0
- 20
- 0
Στίχοι
Σαν ζώο! Ένα ποίημα παλιά , ήταν μωρό αθώο Μετά , γλυκιά ενασχόληση , του πνεύματος τριβή Μετά… Αναγκαίο κακό , πολύτιμο όπλο επιβίωσης Ψυχικής εννοώ….. Κάτι σαν εμετός…. Σήμερα , το κάθε κείμενο ορμάει σα ζώο Άγριο ερωτικό κι ατίθασο Ακάθεκτο και σαλεμένο Αναίσθητο και αιμοβόρο Γενετήσιο και αρχετυπικό Κυνηγός συνουσίας αναίτιας Προϊόν αφασίας υπαίτιας Άλλης μιας κτηνοβασίας Προϊόν παλαιού βιασμού Απωθημένης νιότης Σε ρομάντζα ξεχασμένα Αφού πρώτα ατιμάστηκε Προδοτικά και προδομένα….. Είναι έτσι δυστυχώς! Όμως μόνον για αυτούς , που δεν υποκρίνονται τους αγαπιστές…. Γι αυτούς που θυμούνται , έστω και θολά Τους βιασμούς και τους βιαστές Γι’ αυτό ! Κάθε κείμενο ζώο ! Κυνηγός συνουσίας αναίτιας Μιας νιότης υπαίτιας που έκανε πέρα το αθώο τώρα σαν ζώο…σαν ζώο! Που δεν άφησε Όνειρο σώο Μοναχά χορηγός μιας αλήθειας ψυχρής Προϊόν κάθε είδους απρέπειας Μα αλήθειας γυμνής-γαμημένης Σαν φόρος τιμής Της τελευταίας… Της Καβαφικής …. Αξιοπρέπειας !
Σε ευχαριστω Γρηγορη , για το σχολιο σου , αλλα και τις ευχες σου….. Όμως , να σου πω , πως ποτε , δεν ειπα …… Και να σου θυμησω , τι σου ειπα , στην μεταξυ μας συνατηση…. Όταν με ρωτησες , που αποσκοπω?...Τι κυνηγαω από τη ζωη……
τρέμω, φταίω, λάμπω, καρφίτσα...ΣΕ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΑ ΦΑΝΤΑΧΤΕΡΗ με κάνουν να τρομάζω,μα καταλαβαίνω πια, πώς οι ενοχές μου είναι «φτιαχτές». Πιερότε μου,Η αγωνία του ανθρώπου για την ύπαρξη του Θεού, είναι,νομίζω,υπόθεση της φιλοσοφίας και της επιστήμης και όχι της θρησκείας.
Αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα του αξιώματός του βασιλιά της Παρακμής, σας εψήφισα εκατοντάδες φορές, στα πλαίσια του διαγωνισμού για την ανάδειξη των 100 μεγαλυτέρων Ελλήνων αλλά δεν επελέγειτε. Νομίζω πως πρόκειται για καλπονοθεία ή για μηχανορραφία συγκεκριμένου λόμπυ ομογενών...
Κάθε τετοιο κειμενο ειναι ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ. Κάθε κείμενο ζώο ! Κυνηγός συνουσίας αναίτιας Μιας νιότης υπαίτιας που έκανε πέρα το αθώο τώρα σαν ζώο…σαν ζώο! Που δεν άφησε Όνειρο σώο Μοναχά χορηγός μιας αλήθειας ψυχρής Προϊόν κάθε είδους απρέπειας Μα αλήθειας γυμνής-γαμημένης Σαν φόρος τιμής Της τελευταίας… Της Καβαφικής …. Αξιοπρέπειας ! Αλλα γι'αυτό θα μιλησω αναλυτικά μόλις ξεμπερδεψω απο καποιες τρεχουσες δουλειες μου και βρώ λιγο παραπανω χρόνο που τον θελω και δεν τον εχω εδω και μερικες μερες. Συμπαθαμαι,αλλα ειναι απ'αυτα τα κειμενα που χαρακτηριζουν την γενικοτερη εκφραση σου σαν καλλιτεχνη, και την οποια σταση σου, που με μια κουβεντα ειναι επαναστατική.
Οι ποιητές έχουν πάρει ένα χάρισμα από το Θεό κι αυτό το επαληθεύεις στο έπακρο με το στίχο σου: Ζωή δικιά μου, καταρχής ο Λόγος όπως λένε οι Γραφές. Τωρά γιατί στα λέω, τρελός και σε ζάλη είμαι. Μακάρι να σε έκανα να γελάσεις όπως κι εγώ όταν τυχαίνει να βλέπω το προφίλ σου, καλύτερα να το πω κλαυσίγελο αν δεν σε στεναχωρεί. Σ' αφήνω και με το καλό τα ξαναλέμε.
και ήρωες της κάθε μέρας όσοι τολμούν να ζήσουν τη δικιά τους τη ζωή, με τα δικά τους μέτρα και με τις αρχές που τους υπαγορεύει ο μέσα τους θεός....Πολύ σημαντικές οι σκέψεις σου και πολύ δυνατά διατυπωμένες!
"Μα όχι παραφύσει λογικός". Ναι η λογική σήμερα παρα φύσιν είναι Τάσο. Κι ως εκ τούτου το δικάιωμα στην τρέλα είναι αναμφισβήτητο. Όπως και το δικαίωμα στη θλίψη. Άλλωστε κι η θλίψη μια μορφή τρέλας είναι. Απαραίτητο στάδιο ίσως περισυλλογής, έτσι ώστε η θλίψη να γίνει οργή ή έστω απόδραση στην ουτοπία που κι αυτή λίγο απέχει απ' την τρέλα. Το "σκύψιμο" βέβαια είναι αρρώστια για τον άνθρωπο. Ίσως η τρέλα να είναι η θεραπέια!
Δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ μαζί σου αλλά διαβάζοντας τα Πουτανακια και ειλικρινά χωρίς να ξέρω ποιους φωτογραφίζεις, απλα να υποθέτω, αναρωτιέμαι αν τα χάπια που παίρνεις είναι ληγμένα. Αυτό στο λέω χαριτολογώντας, αλλά επειδή ξέρω ότι εισαι σαν τον άνεμο παρ’το όπως θες. Δυο πράγματα μας έχει διδάξει η ζωή το πρώτο είναι η ανάγκη, η ανάγκη να έχουμε δίπλα μας ανθρώπους να τους φωνάζουμε το σ’ αγαπώ, και το δεύτερο είναι η ιστορία, μια ιστορία που δυστυχώς εσύ και εγώ, ακόμη, είμαστε στην απ’ έξω, υπάρχουν όμως κάποιοι που ο χρόνος τους έχει βαλει στη λίστα για να βάλουν την υπογραφή τους, βλέπεις ο στιχουργός και ο σύνθετης εχουν την τιμητική τους μόλις σφραγίσει η μοίρα τα κιτάπια της, και εδώ φωτογραφίζω τον Κύριο Γιαννόπουλο. Δεν είμαι ούτε δικηγόρος ούτε βέβαια καλικαντζαράκι όπως το ποιο πιθανό να υποθέσεις, και ούτε σου κάνω επίθεση, απλα με ενόχλησε αφάνταστα η πεοπετάλια σου στο τερατούργημα σου γιατί πολύ απλα σε αυτή την παρέα που αναφέρεσαι το πιο πιθανό θα είναι να υπάρχουν φίλοι που εχω την ΑΝΑΓΚΗ να τους ψιθυρίζω σ’ αγαπώ και επομένως να είμαι και εγώ ένα από τα πουτανακια. Το μόνο παρήγορο είναι ότι κανένα μα κανένα δεν είναι το δικό σου πουτανακι…
Tεράστιος αυτοπροσδιορισμός......δεν θέλω να πω τίποτα άλλο....τα είπες όλα εσύ!!!!!!!
ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ?ΞΕΚΑΒΑΛΑ ΛΙΓΟ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΒΓΕΙ ΣΕ ΚΑΛΟ ΑΥΤΟ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΕ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΣΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
σου έστειλα και προσκληση φιλιας ξανά αλλά ερωτικη φιλία ματια μου. Μαλλον όμως τον ξυπνησαμε ή έκανε πώς κοιμάται.Δεν παίζετε,Αλλα εγώ σημερα δεν θα κοιμηθώ γιατί εδω κάτω στον Αδη χορτένω πολυ ύπνο αγόρι μου.
Καλός τον Ιταλό! Με μένα φίλος εσύ? τι το θές βρέ Αμερικανάκι? Να μου λερώνεις τη σελίδα με τίς βρωμιές σου? Που έμαθες και λές "ατάκες" τις επιθέσεις,κάποιων φίλων σου εδώ μέσα που τρόμαξα να τους μαζέψω κοντά μου!Αντε να μου χαθείς.Αμα δε βγάλεις απο πάνω σου τίς "ατάκες" ξέρεις τι έχεις να πάθεις; "Δεν μ'αρέσει η λέξη "πορδή" στη σελίδα μου". μού γύρισε μία κυρία εδώ μέσα...με μήνυμα.Κατέβασέ την. Ναί τ'ακουσα κι αυτό,σήμερα,ακόμα δεν ήρθα. Ε κι εγώ στο λέω φανερά.Δε μ'άρέσει η λέξη "ατάκα". Οσο για την "πορδή", της μήνυσα αυτινής ότι πρέπει να προσέχει όταν μιλάει μαζί μου,και δεν την κατεβάζω. Αμα μονάχα βρώ την αρχαία της εκδοχή της ειπα,μπορεί να την αντικαταστήσω.Μπορει να ειναι και χειροτερη αλλά δεν θα το ξέρει ο κόσμος ο πολύς, κατάλαβες? Ακουσον ακουσον,θα γινω "ρόμπα"!μου μήνυσε. Δε λεει ότι ο ήχος της άμα τον ακούει την ανακουφίζει απο σωματικές διαταραχές,αλλά ότι δεν της αρεσε η λέξη!Αλλο Αμερικανάκι αυτό.Το image φίλε μου, το Image. πρόσεχε μη σου το χαλάσω, αλλοιώς θα εισαι στούς φίλους μου. Καλή φάτσα δίχνεις.Εισαι και κατάσκοπος.μιά χαρά σε βρίσκω.
Με μιά πρώτη ανάγνωση, σχεδόν ταυτίστηκα με τα σχόλια του γιατρού. Με μιά δεύτερη και τρίτη, όμως, άλλαξα γνώμη! Ειδικά, μένοντας στο σπαρακτικό φινάλε:"Πως με πονάνε". Γνώμη μου είναι, πως ο ποιητής, αγαπά αυτά τα πράγματα, γιατί αυτά του έλαχαν, είτε τα επέλεξε, είτε όχι. Τα αγαπά και τα αποδέχεται γιατί είναι κομάτι ή και ολόκληρη η ζωή του! Μου αφήνει την αίσθηση, ότι θα αγαπούσε το ίδιο και τη σάρκα του φρούτου,αν αυτήν είχε γευτεί. Και βέβαια, συμφωνώ απόλυτα, πως είναι από τα καλύτερα, που έχουν γραφτεί εδώ!
Με ενθουσίασε το ανέβασμα του "ΕΠΙ ΜΑΤΑΙΩ", όχι γιατί είναι του δάσκαλου,αλλά για την αξία του σαν ποίημα, που το θεωρώ καταπληκτικό.Το μπράβο μου μάλλον είναι λίγο
για την παρατηρηση...Περηφανη Μυτιληνη!!! Ομως και γω μια μικρη παρατηρηση....Αποφασιστε!....θα μου μιλατε στον ενικο η στον πληθυντικο;....Προτιμω παντως το δευτερο...
ENAS APLOS PIEROTOS!!! GIA ONOMA 8EOY. POLYXRONOS KIOLAS. 8A MOY EPITREPSEIS MONO MIA MIKRH OR8OGRAFIKH DIOR8WSH. GRAPSATE "MYTHLINH" ENW EINAI "MYTILHNH". M OLO TO 8ARROS…
Τα απλά πράγματα ειναι και τα δυσκολότερα πόσο μάλλον οταν θα πρέπει να εχεις τα κότσια να κοιτάξεις κατάματα τον άλλο για να δείς την αλήθεια του. Ο φόβος είναι τεράστιος μήπως και ο άλλος δεί την δική σου. Υπέροχο κείμενο για γερά νεύρα !!!
Πιερότε, δεν ξέρω πιο απ’ όλα σου συμβαίνει, πάντως για πληρότητα αισθήσεων, ίσως να μπορούσαμε να μιλήσουμε, αν βέβαια κατάφερνες τελικά, χωρίς να τρομάζεις να παρευρεθείς κι’ εσύ, στις 11 του Γενάρη, ξέρεις... σ’ αυτή τη μεγάλη βραδιά της «φρικιαστικής κούκλας»...Είμαι σίγουρη πάντως πως το ουράνιο αστέρι, θα μπορέσει να ερωτευτεί ένα καινούργιο Όνειρο, κρίνοντας από τους προηγούμενους ευπρεπείς λόγους σου...κι’ από την πάντα «νέα» Ρώμη της σκέψεώς σου...
σαφώς και συμφωνούμε τότε.. ή -τουλάχιστον- έτσι νομίζω.. η αλήθεια για την οποία έγραψα, εξελίσσεται, όπως και οτιδήποτε αντιλαμβανόμαστε.. απλά δεν εξελίσσεται με τους ίδιους ρυθμούς και τις ίδιες τάσεις που εξελίσσονται και οι απόψεις περί αλήθειας.. κι οι απόψεις αυτές είναι τόσες πολλές, όσες και οι αλήθειες.. ..άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε, δηλαδή.. μόνο μία θα μπορούσα να τη χαρακτηρίσω αλήθεια σταθερή ή "στατική" όπως ανέφερες.. την αλήθεια τών ενστίκτων και μόνο αυτών..
Δεν χρειάζεται να πω πως είστε ποιητής,αυτό φαίνεται και από τον πεζό λόγο σας.Οι κουβέντες σας με κολάκεψαν ιδιαίτερα και οφείλω να πω,πως κάπως έτσι αντλώ δύναμη και έμπνευση.Ευχαριστώ!