Στίχοι

										Δεν είναι ο δρόμος  ο στραβός αυτό που φταίει
φταίει μονάχα πως στραβά εσύ βαδίζεις
και  άμα κουράζεσαι και δεν καταλαβαίνεις
τότε θα χάνεσαι και πίσω δε γυρίζεις
Δε φταίει ο ήλιος που σκοτείνιασε  το σπίτι
φταίει η πόρτα που την έχεις κλειδωμένη
και άμα το ανάθεμα τις σκέψεις σου θολώνει 
λάμψη σκιάς θα σε αγκαλιάζει θυμωμένη
Δεν φταιν τα άνθη που δεν είναι ανθισμένα
φταίει  που σταμάτησες  εσύ να τα ποτίζεις
και αν εξοργίζεσαι που στέκουν μαραμένα
οσμή σαπίλας κάθε μέρα θα μυρίζεις
Δεν φταίει η γη  που είναι ξερή και δεν καρπίζει
φταίει που αμέλησες εσύ να τη σκαλίσεις
και  όταν θα ψάχνεις την τροφή σου τρομαγμένος
θα είναι αργά και τότε αγκάθια θα θερίσεις  
Δεν  φταίει η θάλασσα για τούτο το ναυάγιο
φταίει το καράβι  που κομμένη είχε την πλώρη
και όσο μαινόμενος  τα βάζεις με τον Άγιο
βυθός πλανεύει  τη μονάκριβη σου κόρη