Published 18 χρόνια πριν in Rock

Η τελευταία διαδρομή

  • 567
  • 0
  • 0
  • 0
  • 2
  • 0

Στίχοι

										Refrain 
Μια μεθυσμένη νύχτα πριν άπο κάτι χρόνια 
Σε έστειλε να κοιμηθείς αιώνια 
Σε μια άσφαλτο μουντή,άφησες σώμα και πνοή, 
Με ενα γιατί μεσα στο στόμα να πασχίζει να βγεί 
---------------------------------------------- 

Έχουνε περάσει χρόνια μα ο καιρός φαινεται λίγος 
Ησουν και θα είσαι πάντα στις καρδιές μας ένας φίλος 
Θα θυμόμαστε τις μέρες που σε είχαμε παρέα 
Θα θυμόμαστε τις νύχτες που περνούσαμε ωραία 
Θα θυμόμαστε τις παιδικές,ανέμελες στιγμές 
αδιαφορόντας για το αυριο και για το χτες 
Τις ξέγνοιαστες μέρες,τις καλοκαιρινές 
Τις ξενέρωτες Δευτέρες,τις σχολικές 
Μα δυστυχώς δεν είσαι πια εδώ, 
ένα βράδι ασχημο η μοίρα έστησε σκηνικό 
Χάθηκες σε ενα ποτήρι που δε μύριζε ποτό, 
αλλά θάνατο και ήτανε το τελευτάιο σου αυτό 
Δυστυχώς,δεν ήμουνα εκεί να σε εμποδίσω, 
να βάλεις την ταχύτητα να αναψεις την μηχανή 
μια ώρα πριν,γυρνάει το μυαλό μου πίσω 
θυμάμαι πως πίναμε σε ενα μπαράκι μαζί 
Πρωτοχρονιά,ατμοσφαιρα όμορφη,παντού γιορτή 
μα έμελλε να ξημερώσει μαυρη η μέρα αυτή 
Μεσ`την σιωπή,εικόνες το μυαλό μου δημιουργεί 
γυρνάει πίσω,και μου αφήνει μοναχά ένα γιατί! 
-------------------------------------------- 
Refrain 
Μια μεθυσμένη νύχτα πριν άπο κάτι χρόνια 
Σε έστειλε να κοιμηθείς αιώνια 
Σε μια άσφαλτο μουντή,άφησες σώμα και πνοή, 
Με ενα γιατί μεσα στο στόμα να πασχίζει να βγεί 
------------------------------------------------- 
Κι έτσι έγινε 
Η ωρα περασμενες 6 ξημερώνει η μέρα αυτή 
Έχεις πιεί ολη τη νύχτα και δε νιώθεις το πρωί 
Μεσ`το κεφάλι σου μια ζάλη και ακούς μια φωνή 
"Ελα να πάρουμε το αμάξι,για βόλτα φανταστική" 
Κι έτσι,φευγεις χαμένος,στους διαδρόμους του μυαλού σου 
Έχεις την εικόνα του υπεράνθρωπου εαυτου σου 
Γράφει το στροφομετρο ανεβαίνει κι ανεβαίνει 
Ολοένα πιο κοντα ομως στον ούρανο σε φέρνει 
Δε καταλαβαίνεις πως παίζεις με τη ζωή σου, 
Νίωθεις πως έχεις φυγει,απ`την ύπαρξη σου 
μονάχος σου εσύ κι ο δρόμος,σκεφτεσαι τίποτα 
μα δυστυχώς τα αντανακλαστικά σου είναι ασυνειδητα 
και έρχεται η καταραμένη,εκείνη στροφή 
στα 100 χιλιόμετρα,λες και είσαι στο γκραν πρι 
Και ξαφνικά,πριν φτάσεις στο τέλος κοντά,νιωθεις το φόβο, 
ξυπνάς,αλλά είναι αργά, 
είσαι στο δρόμο 
για τον Πέτρινο Κήπο... 
------------------------------------------------------- 
Refrain 
Μια μεθυσμένη νύχτα πριν άπο κάτι χρόνια 
Σε έστειλε να κοιμηθείς αιώνια 
Σε μια άσφαλτο μουντή,άφησες σώμα και πνοή, 
Με ενα γιατί μεσα στο στόμα να πασχίζει να βγεί 									

:
/ :

Queue

Clear