Σαν μια φωνἠ μιλἀει δυνατἀ η ψυχἠ μου μα το μυαλὀ σαν νερὀ κυλἀει την σβἠνει Σαν μια σιωπἠ περνἀει βιαστικἀ η στιγμἠ μου προσπαθὠ να πιαστὠ στο ποτἐ που με πνἰγει Ειν᾽η ζωη που ζηταει πολλα εποχη μου ειμαι φτωχη και ξεπουλὠ την αντοχη μου Ανακωχη που χαλἀει ξαφνικά ,δυναμη μου συνεργοι στο κακο οι καιροἰ οι δικοι μου Εἰμαι ακὀμα εδὠ , προσπαθώ να γελἀσω ενα σώμα εγώ που με᾽ἂυτὀ θα γερἀσω Εἰσαι ακὀμα εδὠ,να σε δω να σε φτἀσω αν σε χἀσω ζωἠ ποιον θα βρώ να δικἀσω….. 10-11-14 Σωτηρια Χατζακη
Τι γλυκα λογια...να σαι καλα....
mou arese poly to airetiko pou htan oloklhro mia terastia erwthsh...ta sygxarhthria mou ki elpizw na dw perissotera ki wraiotera :)