Lyrics

										Ξοδεύω τον αέρα που αναπνέω
ποτίζω τον εγκέφαλο μαυρόνερο 
δεν έχω συναίσθηση 
δεν έχω διαίσθηση και συνεχίζω να...
ξοδεύω την καρδιά που αιματώνεται
στις πίκρες, τα πικρόφυλλα που τρώω
δεν έχω χέρια τα δάνεισα
δεν έχω πόδια τα δάνεισα και συνεχίζω να...
ξοδεύω τα λόγια που μορφώθηκα
στις θεωρίες του χάους 
... στην ξένη γη που με φιλοξενεί
στους ξένους πατριώτες τους μπλέ τους κόκκινους τους πράσινους
των βασικών χρωμάτων της παλέτας του παλαιού γελοιογράφου 
καρικατούρες-σχήματα που δε χωράω μέσα περισσεύω και συνεχίζω να...
ξοδεύω τον αέρα που αναπνέω 
την καρδιά μου που αιματώνεται
τα λόγια που μορφώθηκα
στην τέχνη του κενού...
στην τέχνη του χάους...
υπομονή...
κάποτε, το κενό θα γεμίσει... 
... μα το χάος θα παραμείνει χάος...

Καπίρη Μαίρη