Published 16 χρόνια πριν in Rock
Η Ιστορία μιας πευκοβελόνας
- 702
- 0
- 0
- 0
- 16
- 0
Στίχοι
Είμαι ο καπνός ενός τσιγάρου Σε φυλακή για ισοβίτες Στο δάσος μια πευκοβελόνα Που περιμένει το χειμώνα Ένας κρυμμένος κόκκος άμμου Είμαι στη μέση της ερήμου Το μακρινό είμαι καλοκαίρι Σ’ ένα βρεγμένο μεσημέρι Μια τολμηρή βροχοσταλίδα Κλεισμένη μες στο σύννεφό της Είμαι το νι είμαι το ρο Μες στο κρυφό σου όνειρο Είμαι χορδή απο κιθάρα Σπάω σε τραγούδια λυπημένα Στο μακιγιάζ του κλόουν δάκρυ Σ’ ένα αγκίστρι είμαι η άκρη Είμαι και το χαμόγελό σου Στο νου σου σαν με ζωγραφίζεις Ποτάμι είμαι και φουσκώνω Όταν τη σκέψη σου ανταμώνω Φύσημα αγέρα στα μαλλιά σου Όταν ξυπνάς μια ηλιαχτίδα Ο ουρανός σαν πλησιάζει Τη δόλια γη και την τρομάζει Ο θάνατος είμ’ ενός στίχου Που όλο βυθίζεται στις λέξεις Ναυάγιο πρίν τον τραγουδήσουν Σ’ άδειο χαρτί πριν τον σκαλίσουν Είμαι η νύχτα που σε βρίσκει Με αγκαλιά το μαξιλάρι Όταν γυρνάς απ’ τη δουλειά Η πιο δική σου μοναξιά Είμαι ο καπνός ενός τσιγάρου Παίρνω το σχήμα της ζωής σου Απ’ το παράθυρο ξεφεύγω Γίνομαι μια θολή εικόνα Στο δάσος μια πευκοβελόνα Που περιμένει το χειμώνα
Καλησπέρα Κώστα. Ελπίζω να είσαι καλά.
FILIA PAROYSIAS KAI EYXES GIA XRONIA POLLA!!!!!
όμως έχω και νύχτες που είναι μισές χωρίς εσένα... θα σε θυμάμαι όταν τρυπάει το σκοτάδι... Ζηλεύωωωωωωωω..........Κώσταααααααααααα
"Για να ζήσεις το όνειρο απ’ τον ύπνο σου βγες." Αυτός ο στίχος έχει πολλές σημασίες.
Καταφέρνεις να δημιουργείς μύριες εικόνες χωρίς την -συνήθως- ευκολία των επιθέτων! Διαβάζωντάς το είδα Φθινοπωρινό και όχι μόνο... Υπέροχο φίλε μου. Την καλησπέρα μου.
...ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΓΛΥΚΙΑ .... Κ Α Λ Η Σ Π Ε Ρ Α!!!!!!! ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ.... ΠΑΙΡΝΩ... ΚΑΙ... ΛΙΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ..... "Είμαι ο καπνός ενός τσιγάρου Παίρνω το σχήμα της ζωής σου Απ’ το παράθυρο ξεφεύγω Γίνομαι μια θολή εικόνα Στο δάσος μια πευκοβελόνα Που περιμένει το χειμώνα"
mallon eimai apo tous prwtous poy diabasan tous ΨΙΘΥΡΟΥΣ...ΚΑΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ!!! παντα ενιωθα τυχερη....
έχω ξαναδιαβάσει τα ποιήματά σου αλλά θα ήταν μάλλον βιαστικά. Τώρα που τα ξαναδιαβάζω -με αφορμή τα δύο τελευταία σου-αντιλαμβάνομαι ποόσ δυνατή είναι η γραφή σου αλλά και πόσο ελληνική. Με γοήτευσε στ' αλήθεια.
Οι στίχοι σου έχουν κερδίσει το ενδιαφέρον μας. Δυναμική συνέχεια θα ευχηθώ. Αν και περιμένω να γίνουν τραγούδια και τα ποίηματα από μόνα τους πάντα έχουν ήδη το σκοπό τους εκπληρώσει. Το ίδιο αισθάνομαι και για τα δικά μου. Ότι ακόμα κι αν δεν μελοποιηθούν έχουν ήδη παίξει το ρόλο τους. Όμως ειδικά με τη δική σου περίπτωση νομίζω ότι περιμένεις ήδη αρκετά. Εύχομαι λοιπόν και καλές συνεργασίες.
κάπως έτσι συναντιόμαστε και είναι ωραία... καλή στιχογραφία... καλή δύναμη...
Καταπληκτική δουλειά, πολύ όμορφα κομμάτια, μπράβο σου ανθρακωρύχε...τα σέβη μου!
...που με γοήτευσαν. Ξεχώρισα τα ΜΑΥΡΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ, ΔΥΟ ΔΑΚΡΥΑ,ΜΟΙΑΖΕΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ και ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΛΙΩΝΟΥΝ
Πολυ ομορφες εικονες στο φυλακισμενο κύμα
Όταν γράφεις εσύ στίχο αστράφτει και βροντά!Οι καταιγίδες σου φτάνουν ως εδώ... Καλή Χρονιά!
Πολύ όμορφοι οι στίχοι σου φίλε μου… καλή συνέχεια σου εύχομαι…
Πραγματικά δε ξέρω τι να πω.Δεν είναι απλά τραγούδια αυτά.Είναι ποιήματα