Με κοιτάς βαθιά στα μάτια κι η μιλιά μου χάνεται η ανάσα πιάνεται και η καρδιά θα σπάσει σε κομμάτια Με φιλάς γλυκά στα χείλη κι η ψυχή ξυπνάει το σώμα σπαρταράει και τ'ουρανού μου άνοιξε η πύλη Μου κρατάς σφιχτά τα χέρια και η σκέψη φεύγει η ζωή παλεύει και ψάχνει του κορμιού σου τα λημέρια Μια νύχτα, μια στιγμή, μια αγκαλιά κι ο έρωτας σαν θάνατος μεγάλος δίπλα σου χάνομαι ετούτη τη βραδιά πεθαίνω και ξαναγεννιέμαι άλλος...
καλησπέρα Κάτια ! Μια γρήγορη βόλτα εκανα -αυθαιρέτως - ξεχώρησα το μου λεν και μου ειπες πως φοβάσαι... ομορφη γραφή καλή συνέχεια ..!