Πως δεν είδα το φεγγάρι, πού' χε σβήσει στα μισά μας πως δεν είδες το ποτάμι, πού 'χε μπει ανάμεσά μας.. Πως δεν είδαμε το χιόνι να γεμίζει την αυλή μας κι ολοένα να στοιχειώνει η συνήθεια το φιλί μας.. Πως να βρει η αλήθεια στόχο, πως να βρει η αγάπη "κέντρο" πως δεν είδες τέτοιο δάσος όταν σού' δειχνα το δέντρο.. Πως δεν είδαμε ν' απλώνει η σιωπή στην κάμαρά μας, απ' τις γρίλιες, τόση σκόνη πότε μπήκε στην καρδιά μας.. Δες πως γίνεται, με κόπο δυο καρδιές να γίνουν ταίρι δες πως γίνεται, με τρόπο να σε κόβει το μαχαίρι Πως δεν είδαμε να σβήνει η φωτιά που μας ζεσταίνει ίδιος δρόμος, ίδιο σπίτι ίδιοι εμείς και πάντα ξένοι..
...στους στίχους! Κι εγώ χάρηκα που τους διάβασα και που σε γνώρισα!
ειναι ακριβως πάνω μου.... Στην δικη μου ζωη... Πολυ ομορφο Χάρη..
ΤΟ "Σ ΑΓΑΠΩ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΠΙΣΩ" ΚΑΙ ΤΟ "ΚΡΑΤΑ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ" ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ! ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΞΙΟΣΗ!
kai den mou arese...!Ti na sou po..kalutera ekfrazomai sta ksena...ta efhvika mou xronia ta perasa Germania...ekei arxiza na grafo!Alloste akouo mono ksena.Des kai to kainourio mou kommati...epitelous egrapsa kati neo!!!Ta leme
Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Εδώ μέσα, μόνο όμορφα ταξίδια θα μπορούσε να έχει κάποιος.. Οι ψυχές των φίλων μας, που βρίσκονται εδώ, μας οδηγούν καθημερινά, σε ένα διαφορετικό , μυστηριώδη και συγχρόνως γοητευτικό ταξίδι! Οι “Δυο ραγισμένες καρδιές” μίλησαν κατευθείαν στη καρδιά μου.. Ένα όμορφο βράδυ εύχομαι!
καλή και προσεγμένη δουλειά
"τους δρόμους πού' θελες να τρέξεις απ την αρχή πως να διαλέξεις.. " ακουσα και τη μελωδια του Νινο.... Πολυ ομορφο τραγουδι!!! ομορφα τα ταιριαξατε... Καλη συνεχεια φιλε μου
Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες.'Αψογος.
oi stixoi soy einai poly kaloi! bravoooooo