Στίχοι

										απ το παράθυρο η ίδια θέα
χρόνια ολόκληρα η ίδια παρέα
ότι άλλαξε στο βάθος μένει ίδιο
ακόμα ψάχνω μια θέση στον ήλιο

πόσα άστρα ακόμη δεν είδα
πόσα χάδια ακόμη δεν πήρα
πόσα όνειρα και πόσες σκέψεις
ότι είναι αλήθεια να το πιστέψεις

με ξαγρυπνάει η αγωνία
για ένα μέλλον που έχει πέρασει
με ξεγέλαει φρούδα ελπίδα
για το χαμόγελο που έχει σβησει

ψάχνω την ηρεμία
στην τρέλα της πόλης
και φτάνω στο τέλος
που είναι η αρχή

οτι έζησα μαζί σου πονάει
ότι κέρδισα η ζωή το σκορπάει
το συναίσθημα πνίγει η σκέψη
σ ένα δωμάτιο πού να χωρέσει