Στο πανικό της τρικυμιάς τη μοίρα σου λυπήθηκα Μα πριν σφυρίξει ο βοριάς με δάκρυ σ’απαρνήθηκα. Του κόσμου ήσουν θησαυρός,της χαραυγής καμάρι Κι εγινες πίκρα και καυμός σκέλεθρο και κουφάρι . Στον Κάψαλο και στη Δροσιά για σένα ρώτησα Μου’παν πως είσαι ξενητειά καιβαριαρρώστησα. Έψαξα για παρηγοριά,το όνειρο θέλησα ν’αλλάξω Σ’άλλη αφέγγαρη στεριά δέχτηκα τον πόνο να χαράξω. Δωσ΄ μου,κουράγιο και καρδιά δωσ’ μου Θεέ μου νιάτα Να βρω τα χνάρια της ξανά και την παλιά της στράτα Σαν Οδυσσέας που γυρνά με διψασμένη αγκάλη Άσε,πριν μ’εύρει η νυχτιά ν’αράξω στο γνώριμο ακρογιάλι. Μόνος στη μέση ξένου ουρανού πλανιέμαι τώρα και ραγίζω Σβήνω στ’αγιάζι του καιρού μα τ’όνομα σου ψιθυρίζω. Και σου φυλάω καρτέρι μαζί σου πρώτος να σύρω το χορό, Απ’τον ήλιο σου ενα μεσημέρι να πιώ να δροσιστώ. Κι οπως διαβαίνει η ζωή στη νοσταλγία σου δεμένη Ακούω πάντα μιά φωνή,αντάρα στο μυαλό μου ριζωμένη «Γίνε φωτιά Αμμόχωστος κι άναψε τα σκοτάδια, Άνοιξε τα φτερά και πέταξε απ’τα βουβά ρημάδια.»
poly kali h agapi.esy bori na grafis laiko alla sthn kardia eisai rokaaaaaassssss
Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου ,ανταποδίδω Καλή Ανάσταση να έχετε !!Καλά να περάσετε με την οικογένειά σου !
Καλημέρα Ανδρέα μέσα απ την καρδιά για μια ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ δίπλα με όσους αγαπάς !!!! Ελένη