Θυμάμαι που στην άμμο αργοπατούσες Ανέφελο, ανάριο ξωτικό Και βύθιζες το χέρι σου λευκό Σε κύμα υγρό κι ύστερα με ξεχνούσες Κρουστό φιλί στον ύπνο μου ερχόσουν Τύλιγες τα ονείρατα ιστός Κι έμενα στην απόχη σου πιστός Τι σαν φτερά ξεδίπλωνα φοβόσουν Πίσω μας τράβαγαν αγγέλων οι στρατιές Εσύ παραμυθένιο φανταξό* Ψέλλιζες στο φεγγάρι τ’ αργυρό Κι όπου επέρναες άναβαν φωτιές Στοιχειό που ελάτρεψαν της πόλης τα σκοτάδια Γλυκό είχες σαν σούρουπο το βήμα Εχόρευες στου έρωτα το μνήμα Και φως γινόσουνα στ’ αρχαία τα ρημάδια Θυμάμαι τα ποτάμια να ημερεύεις Άσπρο χαλίκι κοφτερό και άστρου νάμα Χώρια μου να γελάς, να κλαις αντάμα Κραυγή να γίνεσαι και τη λαλιά να κλέβεις *Φάντασμα
Πάνω που γέμισε το απουσιολόγιο!!!!χαχαχαχ!!!!Να' σαι καλά!!!Καληνύχτες νότιες ανοιξιάτικες!!!
Δακρύζω να ξεδιψάσεις Γελάς για να σε πιστέψω ξεδιπλωνεται.... και εδω Την ύστατη ώρα Να μου ζωγραφίσει ένα δάκρυ Να χρωματίσει ένα σου χαμόγελο Δάση φοινικιές να απλώσει στην έρημο ολοκληρωνεται....... συγχαρητηρια!!
Ευχαριστώ πολύ για την αποδοχή! Τα λέμε ποιητά μου!
...το Σαμπορ Τρομπατσα αλλα και το Φυλακισμένο κύμα. Θα χαρω οταν βρω χρονο να διαβασω και τα αλλα
Δεν εμεινε τιποτα? Καλα ας ειναι.. θα κεραστω απο τους στιχους σου που ειναι και πιο νοστιμοι!!! Χρονια Πολλα, καλα και ποιητικα για να σε χαιρομαστε κι εμεις παντα. Την εκτιμηση μου για σενα και το λογο σου και πολλα πολλα φιλια
Ε μ π ν ε υ σ μ έ ν ο πολύ. Μπράβο.
ΑΞΙΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΥ! ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΑ..
Οι στίχοι σου είναι ποιήματα και μην το βλέπεις αυτό ως αρνητικό, μόνο θετικό μπορεί να είναι, τα πιό αξιόλογα τραγούδια γεννήθηκαν απο την ποίηση. Διατύπωνε ποιητικά τις σκέψεις σου γιατί οι παραλληλισμοί σου και οι μεταφορές σου είναι ζηλευτές.