Στίχοι

										Ανάμεσα στο τώρα και στα θέλω του χθες 
Στις αναμνήσεις που στοιχειώνουν τις μικρές μας στιγμές 
Σε αυτών τον βρόμικο κόσμο που μας ποτίζει με θλίψει
Μια αγκαλιά μου έχει λείψει και ένα σκέτο σ αγαπώ
Κουράστηκα εδώ στο τίποτα αναλώνομε 
Μια πέφτω μια σηκώνομε

Σκέπασε η νύχτα την καρδιά των παιδιών και την δικιά μου 
Μα μην φοβάται θα είμαι εδώ για την οικογένεια μου 

Τα χρόνια περνάνε και η γριά μου πεθαίνει 
ένα βράδυ του Σεπτέμβρη όπως πάντα κουρασμένη
τρις ενήλικες πια με ένα ακόμα φέρετρο στην πλάτη 
και ένα δάκρυ στο μάτι που δεν μας έμεινε κάτι

τι κι αν μεγαλώσαμε και αλλάξαμε τα ίδια μας φοβίζουν 
ότι οσοι αγαπήσαμε ποτέ δεν θα γυρίσουν 
και ότι αυτή η μοναξιά που βασιλεύει στην ψυχή μας 
θα είναι για πάντα εκεί για την υπόλοιπη ζωή μας 
 
ο Σταμάτης το αλητάκι μου μαγκάκι απ τα λίγα 
ανθρώπους γνώρισα πόλους μα άλλον τέτοιον δεν βρήκα 
όλοι η ζωή του ένα τιμόνι σε δυο ρόδες καβάλα 
πάλη καλά ήταν ένταξη και δεν μπλέχτηκε μ άλλα

το Μαρίνακι έχει οικογένεια και μου φαίνεται αστείο
σε τρις μίνες από τώρα θα με κάνει και θειο