Στίχοι

										Χίλια κομμάτια το γυαλί 
Και να τη πάλι η Κισμέτ 

Σαν να κρατούσε μια κλωστή 
Και τη μετρούσε με στιγμές 

Χωρίς μεγάλες αλλαγές, 
της είπα, πως να σηκωθώ; 

Μου ‘δωσε πέπλο της φωτιάς 
Και λίγα λόγια να φορώ. 


«Μόνο παρελθόν γνωρίζουμε. 
Άσε το αύριο να βγει στην επιφάνεια. 
Γέψου το παρών και χόρεψε 
ήχους απόκοσμους και κοσμική αφάνεια.» 


Δεν τη γνωρίζω την Κισμέτ. 
Κανείς δεν ξέρει να μου πει. 

Όταν την πόρτα μου χτυπά 
το έχω απλώς διαισθανθεί… 

Το γέλιο της κάνει ηχώ, 
Το ξανακούς εφτά φορές… 

Γι’ αυτό στο δρόμο σου αν βρεθεί 
Μην της μιλήσεις για το χτες. 






ΣΗΜ: ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΑ ΣΤΙΣ 10/1/2003