ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΚΗ (ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ-ΣΥΝΧΩΡΕΜΕΝΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ) Κουπλε -Πατερα μου, πατερα μου που μ''''εχεις μεγαλωσει που πικρα, θλυψη η ζωη και δακρυα σου''''χε δωσει... -πατερα μου, μου εμαθες ανθρωπους σαν γνωριζω απο τα ματια μια ψυχη καλη να αναγνωριζω... -Απρωοπτα, χαραματα σαν να μου μπηκε σφαιρα αναθεμα το χαροντα μου πηρε τον πατερα... Και απο τοτε εγω,εγω,εγω... Ρεφρεν -Παρακαλω τον θεο να σε εχει κοντα του να σε εχει αγγελο στην αγκαλια του να εισαι για εκεινον ο βωηθος στα θαυματα του, στο αγιο φως... -Παρακαλω τον θεο να σε εχει εκει και οτι στερηθηκες σ''''αυτη τη γη ζηταω απο εκεινον να σου δωθει με μια προσευχη...με μια προσευχη... -Και οταν θα φυγω μια μερα απο εδω θα πω παω στον πατερα μου στον ουρανο...
kalhmera eyxaristw gia thn filia soy!!!An ues yparxw kai san Petrwnas!!
Μπράβο. Καλές επιτυχίες σου εύχομαι στην ζωή σου!!!
Συγκινητικοί οι στίχοι σου για τον πατέρα σου.Είναι μια ελάχιστη τιμή που οφείλουμε στους γονείς μας.Εύχομαι να είσαι δυνατός και φυσικά θα τον θυμάσαι πάντα με χίλιες δυο μνήμες νοσταλγικές. Κωνσταντίνος.
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ...ΤΗΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΤΑΣΟ..
Πολύ ωραία η γραφή σου Τάσο (πατρίδα).!
Geia sou Taso! Eyxaristo gia to sxolio sou..Sinexise tin poli kali douleia!! :)