Published 15 χρόνια πριν in Rock

Ο άλλος μου εαυτός

  • 622
  • 0
  • 0
  • 0
  • 9
  • 0

Στίχοι

										Τ άδικο ειν ένα παιδί που ξέρει μα σιωπά
σιωπή βαριά σαν προσευχή στου διάβολου τη μάνα
μα κι η δικαιοσύνη σας θεόστραβη πουτάνα
που μ άλλον πάει γκαστρώνεται και άλλον αγαπά

Δες η ζωή μου ειν εμιγκρές π όλο κοιτάζει κάτου
μα η τέχνη μου το βάλσαμο στου Χάρου το φαρμάκι
μικρό ξεκούρδιστο βιολί, γλυκόπικρο στιχάκι
να φτιάχνω γαμοτράγουδα τις νύχτες του Σαββάτου

Τους φόβους μου συνήθισα μα τους φοβάμαι ακόμα
γι αυτό όταν γράφω γίνομαι θεριό και παλικάρι
μα σαν μου πάρεις το χαρτί, πάρεις το καλαμάρι
θα μοιάζω αηδόνι σε κλουβί με σφαλισμένο στόμα

Κι αν άλλα κίνησα να πω κι άλλα σας μολογάω
φταίει κείνο τ ορφανό, ο άλλος μου εαυτός
που το στομάχι μου κλωτσάει και μου ρχετ εμετός
όταν με λόγια όμορφα μα ψεύτικα μιλάω									

9 comments

  • Νικόλας Δότσιος

    έγραψα ένα σχόλιο στη σελίδα του Αβυδηνού .. ακριβώς το ίδιο ισχύει και για σένα

    1335048094
  • zina

    ΕΛΛΑΔΑ......ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ...ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ....ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ.....

    1423478955
  • Ελένη Σωφρονίου

    Davyd ήμουν στη σελίδα του Δημήτρη του Αβυδηνού και σας άκουγα.... «Κοφτεροί» οι στίχοι σου και έξυπνοι...και ο Δημήτρης ξέρει να ντύνει τέτοιους στίχους με μαεστρία!

    1327108169
  • ΣΑΠΟΥΝΑΔΑ

    Ευχαριστω για το περασμα και για το διαβασμα! Τα δικα σας δημιουργηματα.. "γροθια στο στομαχι" με καυστικοτητα και humor, αγαπημενος συνδιασμος!

    1373935238
  • kleisto parathyro

    Μακάρι να μπαίναν φίλε,κι ας ηταν κι επιθετικές. Μα οι γραμμές μου φάνηκαν κομμένες ξανά χτές καλοκαιριάτικα κι η αγωνία με κυρίεψε. Ηταν ένας εφιάλτης που δε μ'αφησε να κοιμηθω χτές. ευχαριστώ για το σχόλιο σου.

    1300198263
  • Ελένη Σωφρονίου

    Αν και ανάμεσα στα σύννεφα, θαρρώ πως μπορέσατε να δείτε και τον ήλιο…στην Ανατολή ή τη Δύση του, δεν έχει σημασία, σημασία έχει πως υπήρξε και το φως του δρασκέλισε τις άκρες της ψυχής! Προσπαθώ ν’ ακουμπήσω και ‘γω στο βάθος του λόγου σας, ελπίζω να τα καταφέρω!

    1506525433
  • KYR

    ΟΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΦΙΛΕ.. {ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ,ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ} ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΜΕ ΤΟ ΝΕΡΩΜΕΝΟ ΟΥΖΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΟΤΗΡΙ. ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΥΠΟΤΑΧΘΩ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΡΑΤΙΑΝ ΤΗΣ ΠΕΝΝΑΣ ΣΑΣ ΚΥΡΙΕ.. ΣΕΙΣ ΜΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΑΣ.. {ΥΠΟΤΑΣΩΝΤΑΣ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΝ ΕΓΩΙΣΜΟ} ΠΡΑΓΜΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΔΙΟΛΟΥ ΔΕΝ ΑΠΟΖΗΤΩ.. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

    1272653599
  • kleisto parathyro

    που μού απευθύνετε καλέ μου Κύριε,αλλά θα αποπειραθώ να απαντήσω. Κατ'αρχάς να σας ευχαριστήσω γιά τα καλά σας λόγια. Τώρα έρχομαι στο ερώτημα σας. Ο Αχμαντινετζάντ,ηγέτης των Πέρσων σήμερα και απόγονος του Δαρείου καί του Ξέρξη, (όσο,εδώ που τα λέμε,είμαι γώ απόγονος του Αισχύλου και του Σοφοκλή),μάλλον ξεχνάει τα λογια του Βασιλιά Δαρείου τού προγόνου του. Ομως,αν θυμάμαι καλά,σε καποια ομιλία του απευθυνόμενος στη σημερινή Αμερική και στην ηγεσία της,ειπε Ότι η αμερικάνικη αυτοκρατορία βρίσκεται στο τέλος της, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων και ότι δεν θα πρέπει να ανακατεύεται παντού η σημερινή Αυτοκρατορία καί να χώνει τη μύτη της σε όλο τον κόσμο. Ο ΔΑΡΕΙΟΣ ο Γ΄ –στο τέλος του έργου του Αισχύλου, μας θυμιζει καί λέει: «Λοιπόν γι αυτό όσες συμφορές εφέραν,πιό λίγες δεν πληρώνουν, Όμως κι άλλες τούς μέλεται να πάθουν, μήτε ακόμη φάνηκε τού κακού το βάθος, μα ολοένα φουσκώνει γιατί θά’ ναι τόσο το αίμα που θα χυθεί κι ο φόνος απ’τη λόγχη Των Δωριέων στων Πλαταιών τη χώρα, πού των νεκρών οι στίβες ως την τρίτη γενιά θα λέν στά μάτια των ανθρώπων διχως φωνή, πως ο θνητός δεν πρέπει πέρα απ’το μέτρο νά’χει περηφάνια. Γιατί η αλαζονεία όταν μεστώσει καρπίζει του χαμού το σταχυ,απ’όπου πολύκλαυτους καρπούς τρυγάει.....» Τώρα αν τον δει κανεις σαν αλαζόνα,καί μάλλον έτσι μου φαίνεται,τον Ξερξη μου θυμίζει. Αν πάλι τον δεις μεσα απ’τα λογια του Δαρείου και σε σχέση μ’αυτά που απευθύνει πρός τους Αμερικάνους(τότε Αθηναίους) , τότε γιά Δαρείος μου κάνει. Αλλά φίλε μάλλον μου φέρνει πρός τον Ξέρξη, γιατί δεν ακούει τον παππού του το Δαρείο στην πιό σοφή κουβέντα που λέει. «πώς ο θνητός δέν πρέπει πέρα απ’το μέτρο να έχει περηφάνεια». Η δε Ατοσσα η γιαγιά του εν λόγω κυρίου, η μάνα του Ξέρξη,-στο όνειρο .....οπως λετε και σείς στο ποιημα σας που μόλις διάβασα, πρίν μάθει το κακό που βρήκε τον γιό της απ’τους Αθηναίους, Λέει:.... «Είδα δυό γυναίκες μπροστά στολισμένες.Η μιά με πέπλους Περσικούς, η άλλη με Δωρικούς, Καί στο παράστημα και στή μορφή απ’τίς σημερινές ξεχώριζαν. Ηταν αδελφές απ’το ίδιο γένος.» Απ’το γένος το Ανθρώπινο,απ’το γένος του Λόγου ειναι οι λαοί, αλλά οι ηγέτες και η εξουσία κύριέ μου απ’το γένος του παρά-Λογου. Δεν ξέρω αν σας απάντησα σωστά,αλλά δεν τον παρακολουθώ καί πολυ στενά τον νέο Σάχη της Περσίας. Παρ’όλα αυτά θα σας πρότεινα να διαβάσεται ενα ενδιαφέρον βιβλίο που κυκλοφορεί σε λιγες μέρες και που διαβάζω,και θα το είδατε φαντάζομαι στη σελίδα μου.

    1290984850
  • karpox

    διακριτικα σας εκφραζω τον θαυμασμο μου τοσο για τους τροπους σας οσο και για την γραφη σας

    1297950246
:
/ :

Queue

Clear