Πώς να τολμήσω..

  • 585
  • 0
  • 0
  • 0
  • 5
  • 0

Στίχοι

										'Πως να τολμήσω'

Σπαθιά στα χέρια σου φωτιά 
η νύχτα στάζει μοναξιά 
κι η ματιά σου ξεφυλλίζει τη ζωή μου,
ρηχά τα λόγια και ψυχρά 
στα χείλη μου μια δαγκωνιά 
με τη φαλτσέτα σου χαϊδεύεις το κορμί μου...


πως να τολμήσω να το δω 
πως όλα τέλειωσαν εδώ 
δεν έχω άλλο πόνο να ξοδέψω, 
μας στέρεψε το σ' αγαπώ 
κι αν τις στιγμές μας νοσταλγώ 
δεν έχω το κουράγιο να παλέψω...


Κρυφά στην τράπουλα χαρτιά 
δε βγαίνουνε στη μοιρασιά 
χαμένη απο χέρι η παρτίδα 
μα κι αν νικήσω τι θα βγει
όταν πονώ σε θέλω εκεί 
την ερημιά μου μες τα μάτια σου την είδα...									

5 comments

  • HLEKTRA

    αΡΓΆΜΙΣΗ...Ηταν, άναψα ένα "ρημάδι" (τσιγάρο) και είπα να βολτάρω τώρα που σίγουρα κοιμάσαι (δεν σε βλέπω και στο pet xaxxaxxxaxxa) Να σε αναλύσω διαβάζοντας καταθέσεις της ψυχής σου... Τίτλο τον τίτλο, ¨ησουν εκει και με κέρασες και "ΝΑΜΑ" ΔΕΝ ΧΡΕΙΆΣΤΗΚΕ ΛΟΙΠΌΝ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΏ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ! ΗΣΟΥΝ ΣΕ ΟΛΑ!! ΗΣΟΥΝ ΟΛΑ!!! Δν φταιω εγώ... Ας κοιμόσουν... Για να μη με ξυπνήσεις.....!!!!

    1554966528
  • 'Eφη

    Xρόνια σου πολλά και καλά Ευαγγελία! Λιγάκι ετεροχρονισμένα, να με συμπαθάς,, Πόσο υπέροχο το "ΠΌΣΟ???"

    1580547143
  • Aithwnas

    Καλησπέρα Από Ρόδο Ευαγγελία !!!!

    1547524581
  • Βαγγέλης Κυριακίδης

    Όντως... παρατήρησα, πως κάθε φορά που ζω τις ζωικές μου στιγμές, πάντα μα πάντα κάτι μαγευτικό θα συμβεί!!! Βέβαια, εξαρτάται πως θα το δεις... θυμάμαι στην 25η Μαρτίου, μετά τη γιορτή στο σχολείο μου, πήγα στη παραλία, που έχει η πόλη μου και έπαιζα κιθάρα. Σκέψου, πως ήταν δύο κορίτσια αριστερά μου. Αλλά δεν είχα διάθεση να πάω να τα μιλήσω...Βλέπεις, ήθελα να βρω ξανά τον ευατό μου, οπότε άρχισα να παίζω... Μετά από κάποια στιγμή, πέρασε ένα παλικαράς (κάπου στα 25-30) και με άκουσε, καθώς έπαιζα Άσιμο. Μη στα πολυλογώ συζητήσαμε λίγο και έφυγε. Άλλο θέλω να σου πω, που με στιγμάτησε...Δεξιά μου, έκανε μπάνιο ένας γέρος και μπράβο του. Βλέπεις, τότε όπως και ακόμα και τώρα θεωρώ, πως αυτοί που ζουν κοντά στη φύση (βλέπε τον παππού), έχουν κάποια εμπειρία ζωής. Που να φανταστώ όμως ότι αυτός ο γέρος δεν επεξεργάστηκε, φιλοσόφησε αυτές τις εμπειρίες του... Δες τώρα...Περνά από δίπλα μου και τι μου λέει: "συγνώμη που δεν έχω μαζί μου το πορτοφόλι για να σου δώσω λεφτά", λες και του ζήτησα χρήματα χαχα, ειρωνεία? Εντωμεταξύ, ήμουν στην παραλία όπως σου έγραψα, όπου υπήρχαν 4 άτομα (μαζί με αυτόν), δηλαδή δεν ήταν δυνατό να πηγαινα εκεί για να ζητιανέψω, ακόμα και αν το ήθελα.... Η φάση είναι, ότι εγώ σταμάτησα να παίζω για να τον ακούσω, πράγμα που δεν συνηθίζω σχεδόν ποτέ.. Αυτό είναι που με προβληματίζει...Μας μάθαν, πως αυτοί είναι η ζωή...Δηλαδή, εγώ που βγαίνω έξω και δείχνω έναν άλλο τρόπο ζωής, για να σου δείξω, να σε προβληματίσω, να σε κάνω να φανταστείς, πως υπάρχει και κάτι άλλο, σε βίδωσαν τόσο καλά, που με περιθωριοποιείς και με θεωρείς και αλήτη... Δε ξέρω, γιατί στα λέω..βλέπεις, δε με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα (της συζήτησής μας, και γενικά με όλα), γιατί ακριβώς με αυτόν τον τρόπο σκοτώνουμε και τις ζωικές μας στιγμές... Λέει το κάπου το "Θα 'ρθω να σε βρω - Νικόλας Άσιμος"... "Έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω και γι'αυτό μπορώ να σ'αγαπώ" Εσύ βρίσκεσαι στην Κρήτη είδα..πως είναι η ζωή εκεί???

    1593803153
  • Βαγγέλης Κυριακίδης

    Με συγχωρείς, δε είχα τέτοια πρόθεση, η πρόθεσή μου ήταν να βγάλω προς τα έξω κάποια συναισθήματα, ώστε να προβληματιστείς στα λεγόμενά μου. Εκεί που γράφω "Στη δεύτερη φορά φαντάζομαι πως το έψαξες περισσότερο, αν δεν το έχαξες καθόλοθου, τότε είσαι πολύ μικρότερη από εμένα, αλλά και ο μικρός ή ο μεγάλος δεν έχει σημασία...τότε τι??? χμ??? χμμ??", φαίνεται στο τέλος η πρόθεσή μου. (αλλά και ο μικρός ή ο μεγάλος δεν έχει σημασία..) Το ότι αν δεν το έψαξες καθόλου, δείχνει, πως αν ισχύει, τότε δεν προσπαθείς να καταλάβεις τι συμβαίνει γύρω σου ή ότι προσπαθείς, αλλά οι μάσκες που σου φόρεσαν κάποιοι σε εμποδίζον να δεις όλη την αλήθεια. (στη δική μου περίπτωση είναι και η οριοθέτηση) Αυτό τώρα έχει ως αποτέλεσμα να εκλάβεις - επεξεργαστείς την πληροφορία με κάποιο τρόπο. Εσύ κατάλαβες, πως θύμωσα, αλλά είμαι σίγουρος, πως αν το έλεγα ακριβώς έτσι σε μία φίλη μου (με όλη την έννοια), θα ήταν σκεπτική και δε θα το έβλεπε έτσι όπως το είδες..... Άρα?? το ερώτημα είναι γιατί το κατάλαβες έτσι, γιατί θα το καταλάβαινε διαφορετικά η φίλη μου και διαφορετικά κάποιος άλλος.... Αυτή τη στιγμή, προσπαθώ να σου δώσω αρκετές πληροφορίες για να σκεφτείς και κα καταλάβεις τι φταίει. Πάντως μου άρεσε η αντίδρασή σου, με σέβεσαι και με ευχαριστεί! Κλείνω με Νικόλα Άσιμο - Της επανάστασης (προς απάντηση του "Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι") Δύσκολο μονοπάτι σε τραβήξαμε ατέλειωτο και δεν σε ξεπερνάμε μας μπόλιασες βουβό μ' απογοήτευση κι ίσως ν' αξίζει μόνο, που τολμάμε.

    1541062522
:
/ :

Queue

Clear