Lyrics

										Ησουν φιλί δεν χόρταινα να πίνω
ήσουνα αίμα σ ’αυλάκι ερωτικό
αναπνοή σε σένα μόνο δίνω
σ ’είχα εικόνα να σε προσκυνώ

τώρα κούφιος στίχος 
γκρεμισμένος τοίχος
φύλλο φθινοπώρου σε πετώ
κάλπικο χρυσάφι
σκονισμένο ράφι
ψέμα πικραμένο προσπερνώ

καλό ταξίδι χθεσινή θρησκεία 
καλό παιχνίδι σ ’άλλες αγκαλιές
ερημωμένη θάσαι πολιτεία
και πως να κλείσουν τότε οι πληγές

τώρ ’αργά χτυπάει
κι όσο κι αν πονάει
σκόνη που πετάει σαν τρελλή
θάν ’οι ενοχές σου
πες τις προσευχές σου
αύριο θα έχεις ξεχαστεί 

να μη κοιτάζεις πίσω σου το λέω
άδικος κόπος έσβησα το φως
λυπάμαι άλλο τώρα πια δεν κλαίω
μετά την μπόρα λάμπει ο καιρός

του κορμιού μου μέλος
έφερες το τέλος
άλλα είχα πιστέψει στην αρχή
άχρηστα παλάτια 
άψυχα κομμάτια
όταν η καρδιά αιμορραγεί