Στίχοι

										Βράδιασε πάλι
κι η ψυχή φτεροκοπά.
Ανοίγει δρόμους
κι όλο βιάζεται να φύγει.
Αρχίζει πάλη
με το νου και κυβερνά.
Σκορπίζει τρόμους
κι η ζωή μου μοιάζει λίγη.
Δώσε ένα σάλτο
να πετάξεις , να χαθείς.
Γύρνα σαν άδικο
που ψάχνει να στεριώσει.
Κρυφό ρεσάλτο
στα σοκάκια της ζωής.
Στη γης κατάδικο 
κανείς δε θα σε χώσει.
Κι όταν τελειώσει το ταξίδι
καθόλου τότε μη βιαστείς.
χάραξε ανάποδες πορείες
πιο μακρινές , πιο θαραλλέες
κιάπλωσε μαλακό στρωσίδι
λιγάκι να ξεκουραστείς.
Θα μπούμε σ' άλλες ιστορίες
κει δε χρειάζονται σημαίες.