Lyrics

										Τα κύματα τ’ουρανού,
Αγναντεύουν κάποια
Βυθισμένη θάλασσα.
 
Κι εσύ, γαλάζια και
Τρυφερή, κρύβεις
Ότι πιο πολύ αγάπησα.
 
Τα βότσαλα της ακτής,
Στέκουν στις απόμερες
Μικρές σκέψεις.
 
Κι εσύ καλή μου, γαλάζια
Κι αγριεμένη, στέλνεις
Ονείρατα, για να μου γνέφεις.
 
Τα όνειρά σου, ουράνιες
Πεταλούδες στα μαλλιά σου,
Πετούν στα βάθη.
 
Η φωνή σου, ένας κήπος 
Ολάνθιστος που γύρεψα 
Και ξαφνικά εχάθη.
 
Ψάχνω στεριά, ψάχνω
Ουρανό, το βλέμμα 
Σου το λάγνο.
 
Μα νύχτωσε καλή μου,
νύχτωσε μου λές «κι ακόμα
Δεν έμαθα  να χάνω».
 
Δές τ’αστέρια πόσο
Σεμνά το φορεμά σου
Το κεντούν.
 
Θα πεί κανείς πώς διαλέγουν
Χρώματα της ψυχής,
Και σου κρυφομιλούν.