Published 15 χρόνια πριν in Rock
Κανένας άνεμος!
- 553
- 0
- 0
- 0
- 11
- 0
Στίχοι
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΜΟΣ Μες τη ζεστή σου αγκαλιά Με τα ατέλειωτα φιλιά Ξανά νοιωσα του έρωτα τα χάδια Ήρθες σαν ήλιος την αυγή Για να γλυκάνεις μια πληγή Να σβήσεις όλα τα παλιά της τα σημάδια Τώρα το χέρι μου κρατάς Αφήνομαι όπου με πας Ξέρω πως είσαι της καρδιάς μου η πυξίδα Πίνω νερό απ την πηγή Πατάω γερά πάνω στη γη Και γράφω τέλος στην παλιά μου την σελίδα R Κανένας άνεμος ξανά Καμιά βροχή απ το πουθενά Δεν θα μου πάρει αυτό που χρόνια λαχταρούσα Κανένας δρόμος σκοτεινός Κανένας γκρίζος ουρανός Δεν θα μου σβήσει αυτό τα αστέρι που ζητούσα
ΑΦΗΝΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ, ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΤΟΡΑ ΜΟΥ.....ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.....ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ///////
Υπέροχοι οι στίχοι σου τους διαβάζω και τους ακούω να τραγουδάνε! Μπράβο Ντόρα, καμαρώνω που σ' έχω φίλη!
αγαπημενη μου παρουσια αγαπημενη φιλη να εχουμε καλο μηνα φιλακια γλυκεια μου
Τι ωραίο στιχάκι το Τζένη!!!!Δεν είναι βέβαια το μόνο όμορφό σας αλλά ένα από τα πολλά που διαβάζει κανείς εδώ. Να είστε πάντα εμπνευσμένη και γεμάτη υγεία και χαμόγελο!!!
Oute ixnos metanoias.Kalodoulemeno ,aplo ,Shmmerino.Yperoxo tragoudaki!!
ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΑ ΑΡΚΕΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΟΥ. Σ’ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΦΙΛΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΝΑ ΓΙΝΩ ΦΙΛΗ ΣΟΥ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΛΕΜΕ ΣΥΧΝΑ ΤΩΡΑ ΠΙΑ. ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!!!
Έτοιμα τραγούδια και πολύ πιασάρικα.Καλή επιτυχία.
φιλεναδα σε ευχαριστω που περνας
ΠΕΙΡΑΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ Σαν σουρουπώνει και σαν πέφτει το βραδάκι Όταν ο μπάτης σκάει το κύμα απαλά Πάνω στα βράχια της Πειραϊκής, στη Φρεαττύδα Το παρελθόν ξυπνά δειλά και μου μιλά Εικόνες όμορφες των παιδικών μου χρόνων Δρόμοι με χώμα και με σπίτια χαμηλά Αυλές μ’ αγιόκλημα, σκαμνιά στα πεζοδρόμια Της γειτονιάς , με συντροφιά η ώρα να κυλά Της Κυριακές καλοκαιράκι στις ταράτσες Του Αελλώ, του Καπιτόλ, και του Παλλάς, Μια απόλαυση το έργο της βδομάδας Με φυστικάκι στο χωνί να μασουλάς Στη Μυροβόλο, Πυραμίδες, Βερσαλλίες, Δίπλα στο Σπλέντιτ για καφέ ή για γλυκό Κ’ ύστερα βόλτα πέρα δώθε στην Καστέλα Απολαμβάνοντας χωνάκι παγωτό Αμυγδαλάκι παγωμένο στο πανέρι Τα γιασεμάκια μπουκετάκι μια δραχμή Ο τσάκα-τσούκας τα τραπέζια να περνάει Και πασατέμπο να αφήνει δοκιμή Για τους ξενύχτηδες ωραίες κρουαζιέρες Με το ΝΕΡΑΙΔΑ « πλοιάριον γοργόν» Κι αν ήθελες με γέλιο να την βγάλεις Πασαλιμάνι , εις το «θέατρον σκιών» Κι αν όλα άλλαξαν και χάθηκε η μαγεία Κι ο Πειραιάς μας τώρα ζει στη σύγχρονη εποχή Τις αναμνήσεις δεν μπορεί κανείς να τις αγγίξει Οι Πειραιώτες τις κρατούν βαθιά μες την ψύχή.
συμφωνω απολυτα με το τελευταιο δημιουργημα σου... ηταν παρα πολυ καλο..
χαίρομαι πολύ για την πρόσκληση αλλά πιο πολύ χαίρομαι για όλα αυτά που κάνετε και γεμίζετε δημιουργικά τη ζωή σας. Έχουμε και κάτι κοινό...αρθρογράφος κι εγώ ...σε τοπικές εφημερίδες και περιοδικά.. σαν χόμπι όμως... και τώρα ας έρθουμε στους στίχους σας.... γράφετε με ΄κείνη την όμορφη, εγκάρδια απλότητα..αυτήν που η σημερινή γενιά έχει ξεχάσει, έχει σβήσει... κάτι σαν Ελληνική ταινία, με πολύ συναίσθημα αγνό και όμορφο!!! μου έλειπε πολύ κάτι τέτοιο, να είστε καλά και να δημιουργείτε!! την αγάπη μου, Μελίνα!!!!!