Με το βλέμμα σκοτεινό απ όλους να διαφέρω και με μυαλό θολό , γυρνάω και υποφέρω Μικρός ο κόσμος φαίνεται στενός και με τρομάζει η ψυχή μου πως μαραίνεται στα δυο με κομματιάζει Μονάχος μου παιδεύομαι μες στης σιωπής τη σκάλα τη μοναξιά παντρεύομαι με ξένα όνειρα μεγάλα Με τις σκέψεις ορφανές άλλο δεν μπορώ να ζήσω πώς να κλείσω τις πληγές χαρά για να γνωρίσω Αλλιώς υπολόγιζα να ζω κ' αναρωτιέμαι γιατί δεν τα κατάφερα και με καημό χτυπιέμαι Μονάχος μου παιδεύομαι μες στης σιωπής τη σκάλα τη μοναξιά παντρεύομαι με ξένα όνειρα μεγάλα
Σου έχω πει πόσο μου αρέσει το "Δακρύζω πάλι";;; Γιατί αν δεν στο έχω πει...Στο λέω τώρα....! Μααααααααακιααααααα!
και σε ευχαρστώ για τα καλά σου λόγια εκ μέρους και του Θανάση. Προχωράμε..
...ρίξε κανα κανάτι και για μας!
ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ " ΑΠΟΖΗΤΩ" ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΜΥΚΡΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ... ΑΠΛΑ ΚΟΙΤΑΞΕ ΤΟ ΛΙΓΟ..... ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ "ΔΈΟΜΑΙ " ΑΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΤΡΩΤΟ ΓΙΑ ΜΕΛΟΠΟΙΗΣΗ..... ΖΗΤΩ ΤΑΠΕΙΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ .... ΝΑΣΑΙ ΚΑΛΑ.....