Στίχοι

										Άγονη γραμμή ήταν η αγάπη μου
σε άγνωστες διαδρομές
δρόμοι φτιαγμένοι μέσα μου ,
ατέλειωτες σιωπές
έφευγε η ψυχή ταξίδευε
την έψαχνα μέσα στη νυχτιά
αδύναμος αισθανόμουνα,
με αδύναμη καρδιά.
χωμένος μες στα πάθη μου
Τυφλώθηκα κι ένιωθα φτωχός
ήταν σαν να ΄μουν άμαξα
που έσπασε ο τροχός.

Όμως μες στο σκοτάδι μου
νιώθω νέο φως πως βγαίνει
είναι η ελπίδα της ζωής
που μέσα μου ανασαίνει
χωμένος ήμουν στα πάθη μου
άρρωστος μέσα στο κορμί
κι είναι για μένα το σήμερα
ατέλειωτη αυγή
γιατί ελευθερώθηκα
απ τα κακά του νου
και την αλήθεια συναντώ
στα μάτια του Χριστού.

Αχ! αυτά τα αισθήματα
που μέσα μου γυρνούν
ζητούν ξανά τη λίμνη τους
εκεί να ποτιστούν
άσπρα αγνά λευκά τριαντάφυλλα
να ανθίσουν, να γενούν
και μες το δόλιο μου κορμί
άρωμα αγάπης να σκορπούν.
Πέρα από τα λάθη μου
έξω από εγωισμό
ψάχνω έξω από τα πάθη μου
αυτό που τόσο, μα τόσο αγαπώ.