Προσπαθώ να σε ξεχάσω αλλά κάτι κοινό, δεν με αφήνει.. Έχει δεθεί άγκυρα στον λαιμό μου & με πνίγει όποτε προσπαθώ να φύγω μακριά σου! 1 παιδί που λάμπει.. Σε θέλει, με θέλει.. Του λείπουμε γαμώτο! Αθάνατο & δυνατό, γέρικο & νεογέννητο, σκέψη της νύκτας & ψέμα της ημέρας, από εκείνα που σου’λεγα για πρωινό. Ήθελα να χαμογελάς! ..δεν φταίω εγώ.. Λείπεις.. & ας είσαι Ψέμα.. Πες το! Θα το Πιστέψω.. Κάναμε λάθη, τα κείμενα μου, συνεχώς το θυμίζουν! Προχτές, εκείνο που είχες πρωτοδιαβάσει με δάγκωσε.. Ακόμα πονάω.. Copyright© Κων/ντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997
καλησπέρα! ευχαριστω παρα πολυ για την προσκληση φιλιας...ειλικρινά οι στιχοι σου ειναι παρα πολυ ωραιοι και δυνατοι...ευχομαι να συνεχισεις ετσι...καλη συνεχεια με εμπνευση...!!!
thanx for the add mate poli omorfoi stihoi
"να βλέπουν μέσα από τις τρύπες τις αποχρώσεις του μαύρου.."... Και δεν είναι ο μοναδικός στίχος που μου άρεσε πολύ!!! Ευχαριστώ για την πρόσκληση φιλίας! Να είσαι καλά! Καλή συνέχεια να έχεις!!! :)