Πατέρα σ'έβλεπα στου πόνου το κρεββάτι κι άπό τα μάτια μου περνούσε μια ζωή ήλπιζα να συμβεί αύτο...το κάτι και να γυρίσουμε στο σπίτι μας μαζί. Έγώ σε έβλεπα χαμένο σε μια άβυσσο μα εσύ έτοίμαζες ταξίδι στον παράδεισο τα μάτια άνοιξες το χέρι όταν μου έσφιξες και το έπόμενο πρωί,άθόρυβα έσβησες. Πατέρα έφυγες και ήτανε θυμάμαι η πρώτη ημέρα που η άνοιξη είχε μπεί πήρες μαζί σου τον χειμώνα και είπες,πάμε κι άφησες μόνοι μας να ζήσουμε στην γη. Αφιερωμένο στον πατέρα μου που πριν μερικά χρόνια σαν σήμερα έφυγε από την ζωή.
Σήμερα είναι η μέρα που δεν πρέπει να ξεχνάμε...
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΤΑΚΗ..ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ...ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ...
ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΗ ΘΕΛΕΙΣ.....ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ....ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ....
Ευχαριστώ για την πρόσκληση και για τα καλά σου σχόλια. Θα κοιτάξω τους στίχους σου τις επόμενες λίγες μέρες και θα επανέλθω.