Lyrics

										Σαν ζόμπι κινούμαστε
για ένα κομμάτι κρέας 
αλληλοσκοτωνόμαστε
δεν κοιτάμε ότι μας κρέμασε 
μα αυτόν που μπροστά μας,  μας κρεμάσανε 

σε γρήγορους ρυθμούς παραφερόμαστε 
άγριοι και διψασμένοι 
στην γη που την στεγνώσαμε  
μια φορεσιά πολιτισμού μας ράψανε 
και τα θέλω μας όλοι με αυτήν ξεχάσαμε 

σαν ζόμπι ότι πιο ζωντανό 
υπήρχε πάνω μας το θάψαμε 
βαθιά στην ψυχή μας που την χάσαμε

σαν ζόμπι που στον ήλιο δεν γυρίζουν
ότι μας ελέγχει  γύρω δεν γνωρίζουν 
σε βαθύ σκότος με λαμπιόνια
θέλουν μοναχά να μας φωτίζουν......
 
τις ανάγκες μας τις θρέψανε  
σε ένα μάρκετινγκ σκοτεινό 
το  λευκό το χάσαμε 
αγέλαστοι στην άκρη του χρήματος που φτάσαμε 

σαν ζόμπι ότι ζωντανό 
υπήρχε πάνω μας το θάψαμε 
βαθιά στην ψυχή μας που την χάσαμε

σαν ζόμπι που στον ήλιο δεν γυρίζουν
ότι μας σκοτώνει γύρω δεν γνωρίζουν 
σε βαθύ σκότος με λαμπιόνια 
θέλουν μοναχά να μας φωτίζουν......

Ανδρέας Γεωργίου   
20:39  -  26/01/2019